26 Μαΐ 2009

The Concert Issue

Το φιάσκο / ατύχημα / ατυχία της προσφάτως ακυρωθείσας συναυλίας των Depeche Mode με ό,τι έγινε ή διέρρευσε πως είναι ευθύνη της σεσημασμένης πια Didi Music, σε συνδυασμό με κάποια πολύ συγκεκριμένα πια ονόματα που θα παίξουν τη χώρα μας, τα θεώρησα μια καλή λαβή για κάποιες (πάρα πολύ) λιγοστές σκέψεις σχετικά με τις ανακοινώσεις επερχόμενων συναυλιών.

Φέτος λοιπόν και για ν-οστή φορά, στη χώρα μας θα έρθουν μπάντες και καλλιτέχνες όπως οι Scorpions που όχι live, σε συσκευή αναπαραγωγής ήχου αν ξανακούσουμε 2 sec απ’ αυτούς θα κάνουμε εμετό στην κυριολεξία, οι Deep Purple που ακόμα και στα 70s που μεσουρανούσαν ήταν ξεπερασμένοι, οι Placebo και ο Moby που καλά θα κάνουν να πιάσουν κανα σπιτάκι, φτηνότερα θα τους βγει πέρα δώθε όλη την ώρα, χώρια που το alarm είναι κατακόκκινο πια λόγω του ότι έρχονται υπό τις ευλογίες της Didi στα πλαίσια του «όταν-μεγαλώσω-θέλω-να-γίνω-φεστιβάλ» Rockwave, οι λατρεμένοι αλλά θέλουμε κανα δυο χρονάκια ξελαμπικάρισμα Puressence ήδη έχουν έρθει φέτος 2 φορές (Ιωάννινα και support στους DM), και σφήνα ο Carlos Santana (ας μην το σχολιάσω αυτό καλύτερα). Περίεργες εκπλήξεις ο Nick Cave (αλλά ξέχασα, κάθε δυο χρόνια έρχεται ο Νικόλας, οπότε προλαβαίνεις να σου λείψει λίγο, άσε που σχεδόν κάθε φορά έχει και νέο άλμπουμ να παρουσιάσει) και οι Madrugada, που πολύ αμφιβάλλω αν θα ξαναδούμε κιόλας (πέρσι ήρθαν για πρώτη φορά χωρίς τον μεγάλο και παντοτινό πια απόντα Robert Buras και η διαφορά ήταν τεράστια… Από του χρόνου και βλέπουμε). Α, ξέχασα και τους Ten Years After. Με αφορμή ένα διαφημιστικό. Μάλιστα. «…Ελάτε στην Ελλάδα, έχει γίνει χαμός με ένα τραγούδι σας σε μια διαφήμιση…». Και χωρίς τον βασικό τους συνθέτη και εκτελεστή που έχει αποχωρήσει εδώ και πέντε χρόνια, τον Alvin Lee! Και κάπως έτσι μας έχουν πάρει όλοι αυτοί χαμπάρι, και καλά κάνουν. Δεν φταίνε αυτοί, εμείς φταίμε!

Συμβαίνει όμως και κάτι άλλο. Μέσα σε ένα μόλις μήνα (τον επόμενο), τη χώρα μας θα επισκεφθούν τέσσερα νέα σχήματα, που στις χώρες τους ήδη κάνουν σημαντική πορεία, δίνουν το ένα live πίσω απ’ το άλλο, σαπορτάροντας σημαντικά σχήματα και σε φεστιβάλ όπως το Glastonbury. Νέα απ’ όλες τις απόψεις σχήματα, που όχι απλά δεν είναι ακόμα στην ακμή τους, όχι απλά δεν έχουν χορτάσει αναγνώριση, βραβεία, γεμάτα στάδια και λεφτά, αλλά που τώρα ξεκινάνε με τα δυο να μετράνε μόλις από δυο άλμπουμ, το ένα με τον πρώτο του δίσκο στις αποσκευές, ενώ το πρώτο άλμπουμ του ενός αναμένεται τον άλλο μήνα! Τέσσερα σοβαρά σχήματα που θα απασχολήσουν για πολλά χρόνια τον χώρο, έρχονται στη χώρα μας για live όντας μόλις στα πρώτα τους βήματα. Και ο λόγος για τους (με ημερολογιακή σειρά εμφάνισης):


The Horrors: Η παρέα από την Αγγλία φλερτάρει επικίνδυνα με το garage, αλλά αδύνατον να βγάλει από μέσα της μεγάλες επιρροές του νησιού της. Οι Joy Division και οι Jesus and Mary Chain κυλάνε στο αίμα τους εις ποσότητες. Στις 10 Ιουνίου θα προσπαθήσουν με τον δικό τους τρόπο να μας τα ξεμπερδέψουν στο Gagarin, παρουσιάζοντας και το φετινό όμορφο άλμπουμ τους (δεύτερο συνολικά), το «Primary Colours».



Florence And The Machine: Το stage name της 22χρονης Λονδρέζας Florence Welch και με τον όρο «The Machine» να αφορά την μπάντα που την συνοδεύει, χωρίς ακόμα να έχει κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ «Lungs» (αναμένεται εντός του Ιουνίου) και με δυο singles, έχει ανοίξει ήδη τον κρατήρα της στην Μ. Βρετανία. Folk και Indie σε ένα μίξερ. Ναι, μπορεί να είναι πολύ νωρίς ακόμα για τέτοιους χαρακτηρισμούς, αλλά πειράζει να πάμε να το διαπιστώσουμε από κοντά; Στο Synch Festival στο Γκάζι, 12 Ιουνίου.

The Pains Of Being Pure At Heart: Εμπνευσμένο και συναισθηματικό το όνομα τούτων των Αμερικανών. Το ίδιο και η μουσική τους. Ολική επαναφορά του ρυθμού των Smiths και του βόμβου των Jesus and Mary Chain, και όλα αυτά υπό τις όμορφες μελωδικές γραμμές των φωνητικών. Στις 15 Ιουνίου στο Gagarin θα μας παρουσιάσουν τον πρόσφατα εκδοθέντα ομώνυμο πρώτο τους δίσκο, με άνοιγμα της συναυλίας από τους δικούς μας (εκ Πατρών) πολύ καλούς Flakes.

Silversun Pickups: Τα είπαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, και γι’ αυτούς και για το ζωσμένο με δυναμίτη νέο άλμπουμ τους, το «Swoon». 24 Ιουνίου στο Gagarin.

Η μόνιμη και εκνευριστική τάση για νοσταλγία και η αποφυγή δοκιμής πραγματικά εναλλακτικών και καινούργιων πραγμάτων με ταυτόχρονο «βίδωμα» στα παλιά, γνωστά και εγγυημένα, έχει πια ποτίσει το DNA του Έλληνα. Κάντε απλά σε φίλους σας που δεν ασχολούνται και φοβερά με το σπορ, αλλά που προτίθενται να πάνε έστω και σε ένα live φέτος το καλοκαίρι, το εξής γκάλοπ: «Σου δίνω δωρεάν εισιτήριο και όλο το χρόνο που θες να πας σε ένα live. Την ίδια μέρα παίζουν οι Scorpions, και ταυτόχρονα σε άλλο μέρος οι Florence and the Machine, νέα εξαιρετική καλλιτέχνιδα που… κλπ κλπ… Σε ποιο απ’ τα δυο θα πας;»…

Σαν να μην έφτανε αυτή η προσκόλληση σε δεινοσαυρικά φαινόμενα, έρχεται στα καπάκια και η υποτιθέμενη «ψαγμένη» εναλλακτική πρόταση, με πανάκριβο αντίτιμο. Ενδεικτικά αναφέρω τον απίστευτα υπερεκτιμημένο Anthony (and the Johnsons) με ένα τραγικό νέο άλμπουμ, αλλά και με 80 ευρώ στο Badminton (μιλάμε για αλητεία πια), οι James με ένα επίσης κακό περσινό άλμπουμ με 50 ευρώ στη Θεσσαλονίκη (έμαθα ότι ήταν και sold out και για αυτό παίξαν και δεύτερη μέρα!!!), και για 58η φορά τα ίδια και τα ίδια ακριβώς από τους Ισπανούς Ojos de Brujo, έτσι για να πιάσουμε και άλλα στερεώματα!

Τα εισιτήρια είναι σχετικά ακριβά για όλους μας, και ο χρόνος δεν περισσεύει. Ας μην τα χαραμίσουμε για να θυμηθούμε την πενταήμερή μας για 567η φορά, ούτε τα πρώτα μας βήματα στην κιθάρα σαν έφηβοι. Αυτά τα κάνουμε και στο σπίτι. Ή τουλάχιστον, όχι ΜΟΝΟ γι’ αυτά! Αλλιώς, μην ξαναγκρινιάξουμε ότι «έρχονται όλο παππούδες να κολλήσουν ένσημα, αλλά ας πάμε μωρέ, μια χαρά το δουλεύουν ακόμα οι παππούδες, και πού να πας…;». Έρχονται νέα, όμορφα και σημαντικά σχήματα στο ξεκίνημά τους, που πραγματικά θέλουν (και) εμάς για να ξεκινήσουν. Ας τους στηρίξουμε, ας ξεκολλήσουμε από το κεφάλι μας τα «30 εγγυημένα χιτ», ας θεωρήσουμε ότι βλέπουμε τους παλιούς, μεγάλους αγαπημένους μας στο ξεκίνημά τους, και ας αποδειχθεί λάθος. Θεωρώ ότι είναι προτιμότερο.

Και κάτι τελευταίο: Μόνο έτσι καλώς ή κακώς, θα μπει κάποτε η Ελλάδα στον ευρωπαϊκό συναυλιακό χάρτη, θα μας υπολογίζουν, και τα φεστιβάλ θα γίνουν δυνατά και πρώτης προτίμησης από τους καλλιτέχνες, και κατ’ επέκταση από τον κόσμο. Αν δεν το καταλάβουμε, απλά θα είμαστε πάντα το συναυλιακό γηροκομείο, και με δάκρυα στα μάτια θα τραγουδάμε το «Holiday», αλλά και το ασφαλές καταφύγιο διαφόρων τάχα «παγκόσμιων» καλλιτεχνών, που στη χώρα τους τραγουδάνε για 10 δολάρια και εδώ αξιώνουν 90 ευρώ!


ΣΗΜ1: Σίγουρα έρχονται κι άλλα ονόματα που ανήκουν και στις δυο κατηγορίες που περιγράφω, απλά στον βαθμό που μπορώ να ενημερώνομαι, γι’ αυτά μπορώ να μιλήσω. Άλλωστε τα αναφέρω ενδεικτικά και σαν περιπτώσεις και κατηγορίες.

ΣΗΜ2: Το παρόν ποστ δεν αποτελεί συναυλιακό οδηγό του φετινού καλοκαιριού. Έρχονται κι άλλα σημαντικά σχήματα σε διάφορες διοργανώσεις, όπως οι Killers, οι Pixies, οι Editors. Απλά έπιασα τα δυο άκρα, θεωρώντας ότι ενίοτε η υπερβολή είναι μια πολύ καλή λύση απεικόνισης της πραγματικότητας.

ΣΗΜ3: Τρεις ακόμα αναμενόμενες συναυλίες, που δεν ανήκουν σε καμία προαναφερθείσα κατηγορία. Η Loreena Mc Kennitt στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα, στις 10 Ιουνίου. Στον ίδιο, μοναδικό χώρο, στις 20 Ιουλίου για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι ΝΙИ (Nine Inch Nails) μαζί με τους Jane’s Addiction. Το Φεστιβάλ Δήμου Βύρωνα μόνο ανεβαίνει! Και δυο μέρες αργότερα, στο Κηποθέατρο Παπάγου, οι Mercury Rev για ένα ακόμα παραμυθένιο ταξίδι, τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία τους επίσκεψη.




8 άκουσαν τις μουσικές...:

South Of The River είπε...

Τραγούδια των Florence, Horrors και Pains of being pure at heart θα ανεβάσω όταν μπορέσω, να έχετε και κάποιο ηχητικό πειστήριο. Silversun ακούτε ήδη. Ευχαριστώ!

naya είπε...

Το διαβασα γρηγορα,θα επανελθω..αλλα τι??Δε θα παμε σκορπιονς???Aκουσα οτι θα τους σαπορταρει ο ενας και μοναδικος Δαντης,ο οποιος φορ δε ρεκορντ ΠΡΩΤΟΣ παντρεψε το ροκ με το δημοτικο τραγουδι!
Σεβασμος..!!
(Ζέστη ε?):P

Ανώνυμος είπε...

Ξεκινώ με μια σύνδεση με τον πρόλογο σου στην προηγούμενη ανάρτησή σου.
Τυχαία γεγονότα με οδήγησαν στους Crippled Black Phoenix και στο δίσκο τους 200 Tons Of Bad Luck, που απλά με έστειλε!
Άλλο άκουσμα αλλά πολύ μου άρεσε και το ΄Sun Gangs΄ των The Veils.
Και τα δύο group έρχονται για live στο Gagarin.Μάλιστα οι The Veils έρχονται στις 4 Ιουνίου.Live από ένα group από την Νέα Ζηλανδία (ηχογράφησαν αυτό το δίσκο τους στο studio των Flaming Lips στην Oklahoma), απλά ακούστε τους!
Μιλώντας για live στη γεωπονική αυτό το Σάββατο 30 Μαίου έρχονται οι The International Noise Conspiracy που παλιότερα είχαν κάνει μεγάλη επιτυχία και έκαναν εκρηκτικά live με ελάχιστο εισιτήριο.
Θα τα ξαναπούμε...
Κώστας ΄The Fuzzy Snail΄

South Of The River είπε...

@naya

Ssorpions να πας παιδί μου!! Καλά, ξέρω ότι με δουλεύεις, αφού κι εσύ "δικιά μας" είσαι.

Α, να πας και Santana. Αλλά μη μας πεις πώς ήταν, οκ;

Καλημέρα παιδί μου!


@Κώστας "The Fuzzy Snail"

Φίλε δεν πρόλαβα ακόμα να ακούσω τους Cripped Black Phoenix, θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία (αν και τελευταία παρουσιάζεις συμπεριφορές ψηλού, όπως με την καραμάπα του Jarvis... σε πειράζω ε;).

Για τους Veils που είχαμε μιλήσει τις προάλλες για το νέο τους άλμπουμ, έμαθα για το Live μετά την παρούσα ανάρτηση. Πάντως (και) ο νέος δίσκος είναι πολύ καλός.

Οι International Noise Conspiracy κάτι μου λένε, δεν είμαι σίγουρος, βόηθα!

Δεν δίνουν τρομερές πινελιές αυτά τα τυχαία γεγονότα;

Θενκς για τα χθεσινοβραδινά μουσικά σου ηλεκτρονικά μηνύματα...

Ανώνυμος είπε...

χαιρεται...
Τι θες να πεις οταν λες "παρουσιαζεις συμπεριφορες ψηλου"...?
Define please..
Κατα τα αλλα horors ακουσα,αλλα κοματακι ψυχεδελικοι για τα γουστα μου..
To 200 tones ατυχιας και αυτο του ακουσα(κλαπ-κλαπ-κλαπ) , αλλα μολις ειδα κατι 10λεπτα κοματια σκιαχτηκα!!
Μαλλον και αυτοι δεν μου εκαναν κατι πολυ ουαου(!)
(αμα συναγελαζεσαι 20χρονα ολη μερα,να τι λες μετα)
Για INC,ακους κατι σαν smashing pumpkins η/και blur.

Για να μην λες οτι ακουω μονο Νικολα,
ρε.....

ψηλος

ps:ποτε ερχεται ο Ενας , Ο Ανυπερβλητος,Ο Μεγιστος o Cave?
ps2:ποτε?
ps3:ποτε?

South Of The River είπε...

@Δήμος

Παρουσιάζει συμπεριφορές ψηλού, ψηλίτιδα δηλαδή... Άκου τον δίσκο του Jarvis Cocker που του άρεσε κιόλας και θα καταλάβεις. Ντάξει, ένα αστείο του έκανα!

Φίλε οι Horrors είναι πολύ καλοί, αλλά εσένα θα σου αρέσουν πιο πολύ οι The Pains Of Being Pure At heart.

Οι Crippled Black Phoenix είναι Άγγλοι, παίζουν post rock (εξ ου και τα δεκάλεπτα κομμάτια, και πάλι καλά να λες) οπότε εκτός από ηχητικά παίζει να είναι και κανονικά συγγενείς των Mogwai (!), μέλη των οποίων συμμετέχουν και σε αυτούς. Μην το ακυρώνεις όμως, το post rock είναι ένα πολύ δύσκολο άκουσμα κατ' εμέ, θέλει πολλή "δουλεμμένες ακροάσεις", κάτι που εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να πω ότι έχω καταφέρει.

Για Κέιβ τι ρωτάς; Του χρόνου δεν είπαμε; Ήρθε πέρσι, αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; Αλλά όσες φορές και να τον δούμε ε; Πραγματικά δεν θα είχα πρόβλημα να τον βλέπω κάθε μερικούς μήνες. Και εδώ είναι και η διαφορά του μεγέθους του και την κλάσης του σε σχέση με τους άλλους "πελάτες" μας που αναφέρω.

Τα λέμε!

Raggedy Man είπε...

H Florence δεν παίζεται... δεν την είδα λάιβ και το σκυλομετάνιωσα... Το δίσκο τον ακούω συνέχεια πάντως... Γαμάει... Μ' ένα γλώρικο τρόπο...

Raggedy Man είπε...

I mean φλώρικο, σόρρυ...