Home. Μια λέξη που περιφέρεται και κοσμεί εκατοντάδες χιλιάδες τραγουδιών και ανά πάσα δεκαετία. Και η μόνιμη απορία μου ως προς αυτό. Πώς γίνεται τόσοι και τόσοι (για να μην πω σχεδόν όλοι και γίνω πάλι υπερβολικός, αν και ισχύει) καλλιτέχνες να έχουν ανά στιγμές τέτοια νοσταλγία για το σπίτι τους, την πατρίδα τους, την οικογένειά τους, την πόλη που μεγάλωσαν, τα παλιά λημέρια και συνήθειές τους, και ό,τι άλλο σημαίνει στην αγγλική το home, και να γράφουν κατά τη συντριπτική πλειοψηφία μελαγχολικά τραγούδια γι’ αυτό το θέμα;
Τις φορές που τους κατέβαλαν και τους διέλυαν τα αδιέξοδα, αναρίθμητες μπάντες και καλλιτέχνες έψαχναν αποκούμπι στο home τους με ό,τι σήμαινε για αυτό για εκείνους, και έγραψαν κάποια από τα καλύτερά τους τραγούδια με αυτό το θέμα. Ακολουθεί ένα soundtrack 15 τραγουδιών τέτοιας νοσταλγίας, ένα δικό μου, προσωπικό soundtrack, μιας κι εγώ είμαι ένα παιδί… a long long way from home…
1. Bob Dylan – Like a rolling stone
Δεν χρειάζεται να τονίσω γιατί ένα ακόμα αφιέρωμα ξεκινάει με τον άνθρωπο – ζωή. Ο τίτλος δεν εμπεριέχει το home ή κάποιο συνθετικό του αν και όπως είναι γνωστό έχει πολλές και καλές ντουζίνες τέτοια, αλλά ο στίχος «…with no direction home» είναι απλά μια ανατριχίλα από μόνος του. Μέσα από έναν από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών, το «Highway 61 Revisited» του 1965, ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. Τέλος. Αναζητήστε με την ευκαιρία και το μοναδικό ντοκυμαντέρ του Martin Scorsese για τον Dylan με τίτλο τον στίχο που έχω παραπάνω σε εισαγωγικά.
2. Bruce Springsteen – Devils and dust
Δεύτερο και τελευταίο τραγούδι που δεν περιέχει παράγωγα ή το ίδιο το home. Ο λόγος που το βάζω εδώ είναι γιατί ο πρώτος στίχος της δεύτερης στροφής του ομώνυμου και από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας που σε λίγο τελειώνει (και από τους καλύτερους που έχω ακούσει στη ζωή μου), είναι ευθεία αναφορά στο παραπάνω και πρώτο τραγούδι του αφιερώματος: «But we are a long long way from home Bob, and home is a long long way from us…». Από το «Devils and dust» λοιπόν του 2005.
3. Gun Club – Carry home (Mark Lanegan cover)
Στα 1999 ο Μάρκος έβγαλε το άλμπουμ με τις διασκευές του, το μοναδικό «I’ll take care of you». Το άλμπουμ ανοίγει με αυτή τη μοναδική εκτέλεση στο τραγούδι της παρέας του μεγάλου και πολύ σημαντικού Jeffrey Lee Pierce, και ο Lanegan διδάσκει πώς γίνονται οι διασκευές, με μια ακουστική μόνο κιθάρα και τη «φωνούλα» του! Carry home, I have returned, through so many highways, and so many tears…
4. Midlake – Head home
Σε έναν εξαιρετικό δίσκο και από τις πιο σημαντικές αναφορές στα 70ς, το «The Trials of Van Occupanther» του 2006, οι Αμερικανοί Midlake διάλεξαν σαν τρίτο τραγούδι του το νοσταλγικό και απίστευτα μελωδικό και στιχουργικά μοναχικό «Head home». Συγχωρέστε με, αλλά δεν μπορώ να πω πολλά όταν ακούω αυτό το τραγούδι. Ήδη έγραψα πάρα πολλά...
5. Norah Jones – The long way home
Από την πολύ καλή και γλυκιά 30χρονη Norah (πότε πάτησε τα τριάντα κι αυτή...), ένα όμορφο τραγούδι, που γυροφέρνει τα blues και την country, αλλά θαρρείς από σεβασμό σ’ αυτά δεν τα αγκαλιάζει, και που περιγράφει πόσο βασανιστικά μακρύς είναι ενίοτε ο δρόμος της επιστροφής. «The long way home», από τα 2004 και το δεύτερό της άλμπουμ «Feels like home». Τι σύμπτωση!
6. The Rolling Stones – 2000 light years from home
1967, εποχή που οι Stones ήταν κανονική μπάντα (βασικά γαμώ τις μπάντες), που τα μέλη τους δεν έπεφταν από κοκοφοίνικες και για τον λόγο αυτό να ακυρώνουν παγκόσμιες περιοδείες, πριν οι εταιρίες γίνουν αλήτες που σε τέτοιες περιπτώσεις δεν επιστρέφουν ολόκληρο το αντίτιμο του εισιτηρίου (τι τα μπερδεύω και γω, αλλάζω θέμα), λίγο πριν ο Brian Jones βρεθεί νεκρός στην πισίνα του, και σε ένα μεγάλο ψυχεδελικό άλμπουμ, το «Their Satanic Majesties Request» στο οποίο συμμετείχαν και οι Lennon, McCartney και John Paul Jones, μας τραγουδάνε για το πόσο μακριά μπορεί κανείς να βρεθεί απ’ το σπίτι του! Και μετά λέω εγώ ότι είμαι μακρυά απ’ το home μου...
7. P.J. Harvey – A place called home
Στο πολύ όμορφο και προσωπικά αγαπημένο μου «Stories from the city, stories from the sea», η Πόλυ σενέθεσε και μια ακόμα κομματάρα στην προσπάθειά της να βρει και να ονομάσει ένα μέρος ως home. Ευχόμαστε να κατόρθωσε να βρει αυτό το μέρος. Την κομματάρα πάντως ψάχνοντας, την έγραψε.
8. Mick Harvey – Home is far from here
Επτά χρόνια αργότερα από την άνωθεν συνονόματή του, ο Mick Harvey άνοιξε τα προσωπικά του χαρτιά εκτός Bad Seeds για τέταρτη φορά, και έκλεισε το πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ του «Two of diamonds» (2 καρώ) με το «Home is far from here». Δυνατό κομμάτι, στα πλαίσια όλων αυτών που... δεν του επιτρέπει προφανώς ο Master Cave να κάνει με τους Bad Seeds...
9. Ryan Adams – Anybody wanna take me home
Προσοχή, το ξαναλέω: Δεν είναι ο Brian, ο Ryan είναι... Ο πιο σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος της Americana όπως χαρακτηρίζεται στην Αμερική, αναζητά απελπισμένα κάποιον να τον πάει στο home του. Συνεχείς και αξιόλογες οι δουλειές του, και το συγκεκριμένο τραγούδι από το άλμπουμ «Rock ‘n’ Roll» του 2003.
10. The Complete Million Dollar Quartet – There’s no place like home
Μιας και βγάλαμε την Ντόλυ να βοσκήσει (και αυτό δεν έγινε επίτηδες, θέλω να με πιστέψετε), ένα παμπάλαιο τραγούδι που ως τίτλο φέρει όλο το ζουμί της ιστορίας. Α, ξέχασα να σας πω ποιοι ήταν οι The Complete Million Dollar Quartet. Μπορείτε να φανταστείτε σε μια περιοδεία να ταξιδεύουν μαζί και ως γκρουπ οι Elvis Presley, Johnny Cash, Jerry Lee Lewis, και ο θρύλος της country Carl Perkins; Ήθελα να’ ξερα ποιος διάολος επιλέγει πότε και πού θα γεννηθεί ο κόσμος...
11. Neil Young – Far from home
Μένουμε για ένα ακόμα κομμάτι σε τέτοιους ήχους, και πάμε και στον άλλον τεράστιο παππού. Μέσα από το πολύ μέτριο είναι η αλήθεια «Prairie wind» του 2005, ο Young βρίσκεται μακριά απ’ το home του. Ο κάπως εύθυμος τόνος του τραγουδιού μάλλον οφείλεται στο ότι έχει γράψει πια τόσα πολλά τέτοια και το συνήθισε πια, που είπε τουλάχιστον να το διασκεδάσει....
12. Broken Records – Nearly home
Κι από τον παππού, στα νεούδια. Τα είπαμε εκτενέστατα για το φετινό εκπληκτικό άλμπουμ ντεμπούτο τους. Άλμπουμ που ανοίγει με το «Nearly home». Πρώτο τραγούδι του πρώτου άλμπουμ και λέγεται έτσι... Μάλιστα. Να δούμε τι θα δούμε απ’ τα παιδιά! Άντε να μπαίνουν σιγά σιγά κι αυτοί σε soundtracks και αφιερώματα...
13. Logh – Death to my hometown
Οι Σουηδοί αυτοί είναι μια μεγάλη αδυναμία του γράφοντος. Μετά τα εξαιρετικά «Everytime a bell rings, an angel gets his wings» και «The raging sun», γύρισαν περισσότερο προς τα μέσα τους. Προσωπικά μου άρεσαν και οι μετέπειτα δουλειές τους, όπως το «North» του 2007 απ’ όπου με αυτόν τον επικό τρόπο μας περιγράφουν την απόγνωση του χαμού του home τους.
14. American Music Club – Home
Εξαιρετικοί, σημαντικοί, σταθεροί και αθόρυβοι, εδώ και κοντά 25 χρόνια η παρέα του Mark Eitzel μας έχει χαρίσει πολλά πολλά εξαίσια άλμπουμ. Αγαπημένο το «Love songs for patriots» του 2004, απ’ όπου και ένα τραγούδι μέσα στο οποίο ο Eitzel μας εξηγεί πού ανήκει.
15. Quicksilver Messenger Service – Three or four feet from home
Το αφιέρωμα αυτό κλείνει με μια πολύ σημαντική μπάντα των 60ς και της ψυχεδέλειας, αν και εδώ την ανακατεύουν πολύ και με τα blues. Από το «Shady grove» του 1969, η μπάντα μας τραγουδάει ότι σχεδόν έφτασε στο home της. Εύχομαι σε όσους το επιθυμούν να φτάσουν κι εκείνοι πολύ σύντομα τόσο κοντά.
