Φαντάζομαι πως είναι εύκολα αντιληπτό ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να γράψω – έστω και συνοπτικά – ένα κείμενο που να περιγράφει την ζωή και την πορεία της ζωντανής ιστορίας της μουσικής που ακούει στο όνομα Bob Dylan. Ή θα παραλείψω αρκετά και σημαντικά πράγματα ή θα επισκεφθώ τον ορθοπεδικό για θεραπεία στα δάχτυλά μου από το γράψιμο. Γι’ αυτό…:
Για τον εβραϊκής καταγωγής Robert Allen Zimmerman που εμπνεύστηκε το όνομά του από τον λατρεμένο του ποιητή Dylan Thomas, και που με μια κιθάρα στα χέρια έφθασε από τη Μινεσότα στη Νέα Υόρκη με την προφητική ψυχολογία αυτού που θα ακολουθούσε….
Για το «Blowin’ in the wind» του «The Freewheelin’ Bob Dylan», αυτόν τον ύμνο στην ειρήνη και στον ανθρωπισμό και για την ανατριχίλα που μου προκαλεί όσα εκατομμύρια φορές κι αν το ακούσω…
Για τον δίσκο του «Oh mercy» του 1989 και το «Man in the long black coat»…
Για τα «Desire», «Blood on the tracks», «Blonde on blonde», «Time out of mind», «Street legal», «Highway 61 Revisited», «Another side of Bob Dylan», «Nashville skyline», «Slow train coming», «Infidels» και πόσα, πόσα ακόμα άλμπουμ…
Για το «Hurricane» του άλμπουμ «Desire», αυτήν την εξύμνηση της αντιπαλότητας στον ρατσισμό και στις κάθε μορφής διακρίσεις…
Για το «Modern times» του 2006, που έδειξε πώς ένας τραγουδοποιός – σύμβολο που δεν έχει ανάγκη κανέναν και τίποτα συνεχίζει να εκτίθεται…
Για τα εκατοντάδες τραγούδια του που διασκεύασαν και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για εκατοντάδες τραγουδοποιούς και μπάντες…
Για το γιουχάρισμα που του ρίξανε οι «πιστοί θαυμαστές του», όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Newport Folk Festival με ηλεκτρική κιθάρα, θεωρώντας ότι τους «πρόδωσε»…
Για την ψυχολογία και τη γνησιότητα του τραγουδοποιού που αφού κάλεσε όλους του τους μουσικούς κάπου στο Nashville για την ηχογράφηση του «Blood on the tracks», τους είπε ότι δεν έχει γράψει τίποτα, κανένα τραγούδι. Τα έγραψε όλα επί τόπου…
Γι’ αυτό το «κατάλοιπο της Folk», όπως έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος τον εαυτό του στο βιβλίο του «Bob Dylan: Η ζωή μου»…
Για την έκφρασή του: «…δεν θέλω να είμαι με κανέναν τρόπο μέρος αυτής της κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία το μόνο που θέλει είναι να σου γαμήσει το κεφάλι. Και δεν λέει να τριγυρνάς με ένα γαμημένο κεφάλι…»
Για τις φορές που προτάθηκε για νόμπελ λογοτεχνίας για τους στίχους του…
Για αυτή τη φωνή, αυτή τη ρινική χροιά και προφορά, τις μέτριες κιθαριστικές του ικανότητες αλλά και την μοναδική, υπαινικτική εκφραστικότητά του…
Για το «A hard rain is a – gonna fall»…
Για το «Like a rolling stone». Απλά.
Για μια κιθάρα και μια φυσαρμόνικα…
Για το ότι θα είναι πάντα για όλους εμάς που τον λατρεύουμε μια βόλτα Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι, και με τα τραγούδια του για ήλιο θα παίζουμε με τις σκιές που δημιουργούν…
Για τον εβραϊκής καταγωγής Robert Allen Zimmerman που εμπνεύστηκε το όνομά του από τον λατρεμένο του ποιητή Dylan Thomas, και που με μια κιθάρα στα χέρια έφθασε από τη Μινεσότα στη Νέα Υόρκη με την προφητική ψυχολογία αυτού που θα ακολουθούσε….
Για το «Blowin’ in the wind» του «The Freewheelin’ Bob Dylan», αυτόν τον ύμνο στην ειρήνη και στον ανθρωπισμό και για την ανατριχίλα που μου προκαλεί όσα εκατομμύρια φορές κι αν το ακούσω…
Για τον δίσκο του «Oh mercy» του 1989 και το «Man in the long black coat»…
Για τα «Desire», «Blood on the tracks», «Blonde on blonde», «Time out of mind», «Street legal», «Highway 61 Revisited», «Another side of Bob Dylan», «Nashville skyline», «Slow train coming», «Infidels» και πόσα, πόσα ακόμα άλμπουμ…
Για το «Hurricane» του άλμπουμ «Desire», αυτήν την εξύμνηση της αντιπαλότητας στον ρατσισμό και στις κάθε μορφής διακρίσεις…
Για το «Modern times» του 2006, που έδειξε πώς ένας τραγουδοποιός – σύμβολο που δεν έχει ανάγκη κανέναν και τίποτα συνεχίζει να εκτίθεται…
Για τα εκατοντάδες τραγούδια του που διασκεύασαν και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για εκατοντάδες τραγουδοποιούς και μπάντες…
Για το γιουχάρισμα που του ρίξανε οι «πιστοί θαυμαστές του», όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Newport Folk Festival με ηλεκτρική κιθάρα, θεωρώντας ότι τους «πρόδωσε»…
Για την ψυχολογία και τη γνησιότητα του τραγουδοποιού που αφού κάλεσε όλους του τους μουσικούς κάπου στο Nashville για την ηχογράφηση του «Blood on the tracks», τους είπε ότι δεν έχει γράψει τίποτα, κανένα τραγούδι. Τα έγραψε όλα επί τόπου…
Γι’ αυτό το «κατάλοιπο της Folk», όπως έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος τον εαυτό του στο βιβλίο του «Bob Dylan: Η ζωή μου»…
Για την έκφρασή του: «…δεν θέλω να είμαι με κανέναν τρόπο μέρος αυτής της κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία το μόνο που θέλει είναι να σου γαμήσει το κεφάλι. Και δεν λέει να τριγυρνάς με ένα γαμημένο κεφάλι…»
Για τις φορές που προτάθηκε για νόμπελ λογοτεχνίας για τους στίχους του…
Για αυτή τη φωνή, αυτή τη ρινική χροιά και προφορά, τις μέτριες κιθαριστικές του ικανότητες αλλά και την μοναδική, υπαινικτική εκφραστικότητά του…
Για το «A hard rain is a – gonna fall»…
Για το «Like a rolling stone». Απλά.
Για μια κιθάρα και μια φυσαρμόνικα…
Για το ότι θα είναι πάντα για όλους εμάς που τον λατρεύουμε μια βόλτα Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι, και με τα τραγούδια του για ήλιο θα παίζουμε με τις σκιές που δημιουργούν…
16 άκουσαν τις μουσικές...:
One more cup of coffee
Your breath is sweet
Your eyes are like two jewels in the sky.
Your back is straight, your hair is smooth
On the pillow where you lie.
But I don't sense affection
No gratitude or love
Your loyalty is not to me
But to the stars above.
One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.
Your daddy he's an outlaw
And a wanderer by trade
He'll teach you how to pick and choose
And how to throw the blade.
He oversees his kingdom
So no stranger does intrude
His voice it trembles as he calls out
For another plate of food.
One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.
Your sister sees the future
Like your mama and yourself.
You've never learned to read or write
There's no books upon your shelf.
And your pleasure knows no limits
Your voice is like a meadowlark
But your heart is like an ocean
Mysterious and dark.
One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.
"θα είναι πάντα για όλους εμάς που τον λατρεύουμε μια βόλτα Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι, και με τα τραγούδια του για ήλιο θα παίζουμε με τις σκιές που δημιουργούν…"
Αυτό που έγραψες είναι τόσο ονειρεμένο, που θα αρκούσε από μόνο τους ως ανάρτηση για τον Ντύλαν...
Αχ βρε Πανουλη μου...
Επιτελους και κατι που το'χω...
Και μπορει, οπως σου εχω πει αλλη φορα μια ενστασουλα να την εχω, αλλα αυτο δεν μετριαζει καθολου τον θαυμασμο και την εκτιμηση μου, στον ανθρωπο που οπως και να τον χαρακτηρισεις - τραγουδοποιο, στιχουργο, κιθαριστα, ποιητη η απλα με τον γενικο ορο καλλιτεχνη - δεν μπορεις παρα να χρησιμοποιησεις κεφαλαια γραμματα...
Μια απο τις μεγαλυτερες - για να μην πω η μεγαλυτερη - μορφες στην ιστορια της μουσικης, εδω και μισο αιωνα σχεδον...
Ειχα καρφωθει τοσον καιρο, οτι δεν το'χω με τα 90ς ε ? Διαβαζα... διαβαζα... τα κειμενα σου, αλλα τσιμουδια... Τι να σου γραψω, αφου δεν το'χα καθολου... Δεν πειραζει ομως... Γιατι ετσι και μαθαινα πολλα για μουσικες που δεν γνωριζα, αλλα εμπαινα και στην διαδικασια να ψαχνω, να βρισκω και να κατεβαζω ομορφα τραγουδακια...
Απο καποια απ'τα συγκροτηματα, στα οποια εχεις αναφερθει, δεν ειχα ακουσει τιποτα και απο καποια αλλα ελαχιστα τραγουδια... Οπως τους Madrugada που ηξερα καποια, αλλα οχι το εκπληκτικο Vocal που εχεις στο podcast σου, και οχι μονο ανοιγω καθε 3 και λιγο τη σελιδα σου για να το ακουω, αλλα μπηκα στο τριπακι και κατεβασα ολη τη δισκογραφια τους...
Σ'ευχαριστω φιλε...
Φιλια !!!
δεν το έχω πάθει με κανέναν αλλον αυτό. είναι ο μοναδικος τραγουδοποιός που θέλω όλες του τις δουλειές να τις έχω σε βινύλιο. λες και μόνο αυτό μπορει να αποδώσει το μεγαλείο του.
@Negma
One more cup of coffee 'fore I go.
Μοναδικό Στέλλα μου, όπως και όλο το Desire. Αν σου τύχει να ακούσεις και την διασκευή του Robert Plant από το Dreamland του 2001. Μιλάμε για διασκευή!
Αυτό που έγραψα ήταν το ελάχιστο για να περιγράψω αυτά που νιώθω όταν ακούω τη φωνή του. Χαίρομαι που σου άρεσε...
Φιλιά
@D & C
"Μια απο τις μεγαλυτερες - για να μην πω η μεγαλυτερη - μορφες στην ιστορια της μουσικης, εδω και μισο αιωνα σχεδον..."
Κάπως έτσι είναι. Καλημέρες.
@Αν ακούς
Αν το έχεις καταφέρει αυτό..., τα σέβη μου!!! Βόλτα στο Μοναστηράκι για δίσκους...
Καλημέρες...
καλημέρα Πάνο!
έλλειψα κάποιες μέρες εκτός πόλης και υπολογιστών και με περίμενε ο Μπόμπυ!
και πάνω που πατούσα τα σχόλια σκεπτόμενος το one more cup of coffee μου το είχε προλάβει η νέγκμα!!!
οπότε...
Go 'way from my window,
Leave at your own chosen speed.
I'm not the one you want, babe,
I'm not the one you need.
You say you're lookin' for someone
Never weak but always strong,
To protect you an' defend you
Whether you are right or wrong,
Someone to open each and every door,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.
Go lightly from the ledge, babe,
Go lightly on the ground.
I'm not the one you want, babe,
I will only let you down.
You say you're lookin' for someone
Who will promise never to part,
Someone to close his eyes for you,
Someone to close his heart,
Someone who will die for you an' more,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.
Go melt back into the night, babe,
Everything inside is made of stone.
There's nothing in here moving
An' anyway I'm not alone.
You say you're looking for someone
Who'll pick you up each time you fall,
To gather flowers constantly
An' to come each time you call,
A lover for your life an' nothing more,
But it ain't me, babe,
No, no, no, it ain't me, babe,
It ain't me you're lookin' for, babe.
@Κων/νος Π.
Καλημέρα Κων/νε μου. Σε υποδέχτηκα με Μπόμπυ. Και ανταποκρίθηκες με ένα από τα αγαπημένα μου. Ελπίζω να πέρασες καλά φίλε. Φιλιά...
και μια και λέγαμε βολτα στο μοναστηράκι...
http://anakous.blogspot.com/2007/11/blog-post_19.html
είμαι σίγουρος οτι εσυ θα με καταλάβεις.
καλημέρες σοκολατένιες
Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι με τα βινύλια στα πεζοδρόμια. Πριν ο Τζάμπας, ο mr Βινύλιος και ο Ζαχαρίας ανοίξουν μαγαζιά. Άκου τώρα τι μου θύμισες...
Όσο για τον Dylan, δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
Thanx, να είσαι καλά South...
@Αν ακούς
Από την πρώτη γραμμή του κειμένου σου σε κατάλαβα. Όσο δεν φαντάζεσαι. Κυριακή με Thom Yorke. Το Kid A σε βινύλιο ε; Νά' σαι καλά!
@F
Χαίρομαι που σου θύμησα όμορφα πράγματα δάσκαλε. Ευχαριστώ που πέρασες. Κοίτα να σε ξαναδούμε (-διαβάσουμε) σε κανά τετράμηνο πάλι... Φιλιά πολλά!
καλημέρα!
χθες μόλις ανακάλυψα ένα δίσκο bob dylan-johny cash.
εκτός του ότι δε θυμόμουν ότι τον είχα, δε θυμάμαι καν ότι υπήρχε σα δισκογραφική δουλειά.
περιμένω περσσότερες πληροφορίες αν γνωρίζεις κάτι!!!
όσο για το αν δεν τον έχεις και τον θέλεις...
δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα...
@Κων/νος Π.
Κων/νε μου ούτε εγώ ξέρω για επίσημη δουλειά Dylan - Cash. Κάτι σκόρπια τραγούδια μόνο σε live εκτελέσεις. Με πιάνεις αδιάβαστο αν και τους αγαπάω εξίσου. Έχουν και οι δυο ρε γαμώτο από 3423252466 δίσκους, τι να πρωτοακούσεις και πόσο να ενημερωθείς! Θα το ψάξω στο νετ και θα σου πω.
Θα τα πούμε φίλε!
With one more cup of coffee, I was thinking of writing to you
"kalimera mikro mou pony"
Have a nice week(the rest of a week)and take care of yourself.
filia
@Aurangel
With on more cup of coffee, your words can only be honest.
Νά'σαι καλά Κων/να μου, φιλιά!
With one bottle of wine να δείς τί αλήθειες λέω......
καλημέρα και φιλιά πολλά μικρό μου πόνυ.
Για τον καλλιτέχνη που σημαδεύει γενιές ολόκληρες...
Για τον Bob Dylan του Τhe Τimes Τhey Αre Α-Changin...
Όπως λεέι ο ίδιος στο βιβλίο Bob Dylan - H ζωή μου: 'Δεν υπήρξα ποτέ κάτι παραπάνω από έναν μουσικό της folk που ατένιζε την γκρίζα ομίχλη τυφλωμένος από δάκρυα κι έφτιαχνα τραγούδια τα οποία επέπλεαν σε μια φωτεινή καταχνιά. Tώρα η γκρίζα ομίχλη μού είχε σκάσει στα μούτρα και κρεμόταν πάνω μου. Δεν ήμουν κανένας θαυματοποιός κήρυκας...'
Για τον τραγουδοποιό που τα τραγούδια του γνώρισαν και γνωρίζουν απίστεύτες σε νούμερα διασκευές. Αλήθεια φτιάχνουμε καμμιά intrnet(ικιά) κασσέτα (όπως τον παλιό καιρό)με αγαπημένες μας διασκευές σε τραγούδια του;
Και ένα πολύ αγαπημένο μου εδώ:
You must leave now, take what you need, you think will last.
But whatever you wish to keep, you better grab it fast.
Yonder stands your orphan with his gun,
Crying like a fire in the sun.
Look out the saints are comin' through
And it's all over now, Baby Blue.
The highway is for gamblers, better use your sense.
Take what you have gathered from coincidence.
The empty-handed painter from your streets
Is drawing crazy patterns on your sheets.
This sky, too, is folding under you
And it's all over now, Baby Blue.
All your seasick sailors, they are rowing home.
All your reindeer armies, are all going home.
The lover who just walked out your door
Has taken all his blankets from the floor.
The carpet, too, is moving under you
And it's all over now, Baby Blue.
Leave your stepping stones behind, something calls for you.
Forget the dead you've left, they will not follow you.
The vagabond who's rapping at your door
Is standing in the clothes that you once wore.
Strike another match, go start anew
And it's all over now, Baby Blue.
Θα τα ξαναπούμε...
Κώστας 'The Fuzzy Snail'
@Aurangel
Δεν έχεις το κρασί ανάγκη Κων/να μου για να πεις αλήθειες!
Το νου σου!
@Κώστας "The Fuzzy Snail"
Times they are -a- changing.
Α ρε φίλε τι μου θύμισες!
Εννοείται μέσα για κασσέτα αλά παλαιά με διασκευές Dylan. Δεν χρειάζεται να το ρωτήσεις καν!
Φιλιά φίλε!
Δημοσίευση σχολίου