28 Μαρ 2008

Audioslave - To be yourself is all that you can do...

Μια ακόμα περίπτωση που γυρνάει στο μυαλό μου αρκετό καιρό τώρα. Οι λόγοι για τους οποίους τους αφιερώνω ανάρτηση είναι δυο: αφενός διότι πρόκειται για μια μπάντα εξαιρετικών μουσικών και πολύ έντονων προσωπικοτήτων και αφετέρου διότι προήλθε από την διάσπαση δυο από τις σημαντικότερες μπάντες της τελευταίας εικοσαετίας. Οι Audioslave διχάσανε πολύ κόσμο. Για άλλους ήταν ένα απόλυτα πετυχημένο πείραμα, για άλλους πάλι ένα κόλπο που «το καταλάβανε» γρήγορα. Τι ισχύει όμως απ’ τα δυο; Ας τα δούμε αναλυτικά όμως, ελπίζοντας ότι μέσω των σχολίων μας δοθεί ίσως μια απάντηση, χωρίς βέβαια αυτό να είναι και το ζητούμενο.

Χρονιά 2000. Από τη μια ένας χαρισματικός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός, σχεδόν ανυπόφορα έντονη προσωπικότητα και frontman μιας μπάντας μοναδικής. Ο Chris Cornell των Soundgarden (που εννοείται ότι θα τους «πιάσουμε» αργότερα). Από την άλλη όλα τα μέλη (πλην του τραγουδιστή Zack de la Rocha) της πιο επαναστατικής και επαναστατημένης μπάντας ever ίσως, των Rage Against The Machine (RATM). Ο μεν, με κατά βάσει grunge καταβολές μιας και οι Soundgarden ήταν όπως και να το κάνουμε αρκετά μπροστά σε σχέση με αρκετούς από τους υπόλοιπους εκπροσώπους του Seattle, οι δε, συνεχιστές των μεγάλων Faith No More, με την σκληρή και έντονα πολιτικοποιημένη σφραγίδα τους δυνατά αφημένη στον χώρο του funk/hip-hop metal, σε μια εποχή όπου το ευρύτερο ροκ στερέωμα είχε αφήσει στην ραπ την «βρώμικη» αυτή δουλειά.

Ο Zack de la Rocha δηλώνει ότι θέλει να αφήσει τους RATM και η μπάντα μένει χωρίς τραγουδιστή (εδώ που τα λέμε δεν ήταν και ότι πιο εύκολο να αντικατασταθεί). Οι Soundgarden διαλυμένοι από καιρό (από το 1997) με τον Cornell να έχει ήδη κυκλοφορήσει προσωπικές δουλειές. Οι παραπάνω λοιπόν... παντρεύτηκαν. Το γνωστό καταιγιστικό στυλ των RATM στολίστηκε με την μελωδικότητα του Chris Cornell. Και δημιουργήθηκαν οι Audioslave.

Με πλούσια εμπειρία και δημοτικότητα άπαντες και ήδη αρκούντως δικτυωμένοι στους μουσικούς χώρους, αντιλαμβάνεστε ότι δεν ήταν δύσκολο να γράψουν και να κυκλοφορήσουν δίσκους, να κλείσουν συναυλίες και εν γένει να αποτελέσουν τη νέα δύναμη. Έτσι, το 2002, κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ σαν σούπεργκρουπ πλέον, το ομόνυμο «Audioslave» και καλύτερό τους κατ’ εμέ, σε παραγωγή του μεγάλου Rick Rubin. Με άνεση καταλαμβάνει πολύ υψηλές θέσεις στα charts, χωρίς όμως αυτό να αντικατοπτρίζεται απολύτως και στις αμφιλεγόμενες κριτικές που δέχτηκε. Περιοδικά και sites το χαρακτήρισαν προβλέψιμο, και αρκετά ρηχό παρά τα εξαιρετικά φωνητικά του Cornell, άλλα πάλι το εκθείασαν γράφοντας πως ήταν ό,τι χρειαζόταν η μουσική και συνέκριναν την μπάντα με τους Sabbath, ακόμα και με τους Zeppelin.

Ακολουθούν πολλές live εμφανίσεις, και το 2003 κυκλοφορούν το single «Like a stone», το οποίο αποσπά Grammy ως «Best hard rock performance», ενώ το «Audioslave» ως «Best hard rock album». Μπαίνουν στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις του επόμενου άλμπουμ, αν και σύμφωνα με τον Tom Morello το υλικό ήταν ήδη διαθέσιμο, μιας και από το πρώτο τους άλμπουμ είχαν γράψει αρκετό υλικό για ένα ακόμα! Έτσι, το 2005 βγάζουν το «Out of exile». Για μια ακόμα φορά οι διάφορες κριτικές δίνουν και παίρνουν, χωρίς αυτό φυσικά να εμποδίσει την εμπορικότητά του. Ο ίδιος ο Cornell το χαρακτήρισε ως πιο πολυσυλλεκτικό ηχητικά και πιο αυτοβιογραφικό στιχουργικά, με έμφαση στις αλλαγές που συνέβησαν στη ζωή του το 2002 (ναρκωτικά, διαζύγιο, νέος γάμος...).

Τον Σεπτέμβρη του 2006 η μπάντα κυκλοφορεί το τελευταίο στούντιο άλμπουμ της, το «Revelations». Γνωστό το παιχνίδι των κριτικών, γνωστή και η εμπορική του επιτυχία. Πρέπει πάντως να ήταν ο δίσκος που το γκρουπ ευχαριστήθηκε περισσότερο σύμφωνα με τις δηλώσεις τους. Πιο φανκ χροιά, πολιτική στάση που σχεδόν απουσίαζε από τους δύο προηγούμενους, και ένας Tom Morello, αυτός ο πολύ μεγάλος κιθαρίστας (No 26 στη λίστα του the Rolling Stone Magazine με τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών και μέσα στην εικοσάδα των καλύτερων σύγχρονων) πιο ώριμος και ορεξάτος από ποτέ!

Οι Audioslave δεν έμειναν όμως μόνο στα κλασικά στουντιακά και απλά συναυλιακά δρώμενα. Συμμετοχές σε soundtracks (Collateral που την προσφορά τους την ακούτε και... δίπλα, Miami Vice) και σε συναυλίες συγκεκριμένων σκοπών (Live 8) συνθέτουν την πολύ δραστήρια εικόνα τους.

Την επόμενη χρονιά ωστόσο μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου, ο Zack de la Rocha αρχίζει να ψάχνει τους παλιούς του φίλους. Και εκείνοι δεν μπόρεσαν να αντισταθούν. Οι Audioslave ήταν πλέον παρελθόν και οι μεγάλοι RATM ξανά μαζί!

Πώς μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια μπάντα; Συνάντηση μεγάλων μουσικών; Διαφημιστικό κόλπο που επί της ουσίας αναμασάει το ύφος των προγενέστερων συγκροτημάτων; Απλά η συνέχεια της πορείας κάποιων ανθρώπων που η διάλυση των παλιών γκρουπ τους δεν σημαίνει το τέλος τους; Σίγουρα δεν μπορώ να το κρίνω. Αρνούμαι όμως να πιστέψω ότι μορφές τέτοιου μεγέθους όπως ο Cornell και ο Morello έκαναν κάτι τέτοιο μόνο για να συνεχίσουν να ζουν από τη μουσική και ότι δεν λειτούργησαν μέσα στα στούντιο και πάνω στη σκηνή έστω και για μια φορά ως μια νέα μπάντα. Και για μένα αυτό είναι αρκετό. Όπως αρκετό μου είναι το ότι μου έδωσαν και μου δίνουν τη χαρά να τους ακούω ακόμα, έστω κι αν αυτό πρέπει να γίνει με τον τρόπο των Audioslave!

21 άκουσαν τις μουσικές...:

F είπε...

καλησπέρες

Δεν μπορώ να δηλώσω τρελός fan όπως ήμουν με τους Soundgarden αλλά αυτό είναι ένα πολύ όμορφο κείμενο. Έχω να σου πω και για τις κριτικές.

Φιλιά

κλαηνύχτα

South Of The River είπε...

@F

Καλημέρες δάσκαλε. Δεν πειράζει που δεν είσαι τρελλός φαν. Και να σου πω, όπως με Soundgarden δεν είμαι ούτε εγώ!. Περισσότερο σαν φαινόμενο τους ανάρτησα. Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Δεν σημαίνει ότι όταν έχεις εξαιρετικούς παίχτες, κάνεις και καλή ομάδα, κάτι που και εσύ επισημαίνεις πολύ εύστοχα!
Καταθέτω ασφαλώς την αγάπη μου στους Soundgarden και στους Faith No More που τότε είχαν δημιουργήσει αίσθηση!
Θα τα ξαναπούμε... (χωρίς το κρυωματάκι που με ταλαιπωρεί)
Κώστας 'The Fuzzy Snail'

Chryssa είπε...

@Chris Cornell

Και θέλω να΄ρθω να σ΄αρπάξω απο τη άλλη...

@south

Φιλαράκι ο Κρις από παλιά... Ζήσαμε μεγάλο έρωτα. Δεν θα με θυμάται αν τον ρωτήσεις. Η θα κάνει ότι δεν με θυμάται. Από εμένα είδε τα καλά της χώρας μας και μετά πήγε και παντρεύτηκε αυτή την (μην την κατονομάσω)... αλλά όλα κι όλα, ντόπια.


Α ρε Κρις... εσύ να΄σαι καλά. Και μη σε νοιάζει για μένα...

South μου πείραξες χορδή τώρα.
Φιλιά πολλά.

(Αυτό με το κλαημέρες και το κλαηνύχτες ποιός το έκανε update??)

Ανώνυμος είπε...

σεευχαριστώ για το τραγούδι...βιάσου!

Α.Α.Τ.Ρ.Τ.Ρ.

South Of The River είπε...

@Κώστας "The Fuzzy Snail"

Ακριβώς έτσι είναι σαλίγκαρέ μου. Όπως η Ισπανία στα μουντιάλ και στα euro ε; Εξαιρετικοί μουσικοί όμως ε;

Μην εξαφανίζεσαι ε;

Φιλιά

ΥΓ. Θα τα πούμε και για Faith no more και για Soundgarden...

@Χρύσα

Καλώς το χρυσοψαρόνι. Πού χάθηκες κι εσύ; Αγάπες με Cornell ε; Έτσι είναι αυτά όμως. Στον έφαγε η Vicky Karajyannis πως τη λένε!

Φιλιά!

ΥΓ Το κλαηνύχτες ήταν σαρδαμ της Στέλλας και ο δάσκαλος φυσικά... μη χάσει!!!

@ΑΑΤΡΤΤ

Καλώς την! Φοβερά τα τραγουδάκια έτσι; Και το "Long nights" του Vedder απίστευτο! Βιάζομαιαιαιαιαιαια...

Φιλία πολλά!

Negma είπε...

Καλημέρα!

Διά την τάξην:

ΥΓ Το κλαηνύχτες ήταν σαρδαμ της Στέλλας και ο δάσκαλος φυσικά... μη χάσει!!!

Το κλαημέρες ήταν σαρδάμ του δάσκαλου και η Στέλλα φυσικά... μη χάσει!!!

Τό 'χουμε τώρα;

Φιλούμπες!!!!!!!!!!!

Υ.Γ. Δεν φαντάζομαι να περιμένεις σχόλιο σχετικά με την ανάρτηση...

South Of The River είπε...

@Negma

Καλά ντε! Μην αφήσεις τίποτα να πέσει κάτω κι εσύ!!!

Τα περί "μην περιμένεις σχόλιο για Audioslave" και κάθε Audioslave μην τα ξανακούσω από σένα! Σχολίασε τουλάχιστον το τραγούδι που παίζει την ώρα που διαβάζεις! Άντε μπράβο!

Φιλιά!!!

South Of The River είπε...

Κάποια στιγμή, μετά το σχόλιο του F μου έγραψε κάποιος "Kalar". Όταν πάτησα να δω το προφίλ του και να μπω στο μπλόγκ του το μηχάνημα έβγαλε μια ειδοποίηση για ιό. Και φυσικά το έσβησα. Έχετε και οι υπόλοιποι το νου σας!!!

Ανώνυμος είπε...

(AKOΛΟΥΘΕΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΣΤΟΝ f)
Καλησπερα
Εχωντας καιρο να μπω και να διαβασω εμαθα ενα σωρο πραγματα!!
α)οτι η γνωση ειναι επιλεκτικη και μαθαινουμε οτι ηδη ξερουμε (ή μας μαθαινουν να "ξερουμε",Ζ.Piaget,μεγαλος εξελικτικος ψυχολογος)
β) οτι ο πραγματικος κοσμος δεν υπαρχει αλλα ειναι μια αντιδραση του μυαλου στα εξωτερικα ερεθισματα!! (ναι ρε σεις διαβαζω και συγχρονη φυσικη!!)
ΑΛΛΑ:
το μεγαλυτερο πραγμα που εμαθα,το πιο συνταρακτικο,το πιο απροσμενο,το πιο..φοβιστικο ειναι οτι ο Πανος,
ο "εχω τον Ντυλλαν φυλαχτο",
ο "πιστευω εις ενα Σιατλ,μεγαλο και αδιαιρετο"
ο "πινω νερο στον Μαλαμα"
ναι ο δικος σας/μας S.O.T.R εχει ως αγαπημενο τον...Σακη!!!!!!!
Τον Σακη!!!!!!
Τον Σακη!!!!!!
μπουαααχαχαχαχαχαμπουοοοχοχοχοχοχ
(σαρδονιο γελιο!!)
Ρε ρεζιλι των ερτζιανων,ρε ρεμαλι του βινυλιου,ρε χαχανουλη παραδεξου το.
Βλεπεις κρυφα ΜΑD.
Κρυφα τις νυχτες του χειμωνα ο Σακης σου κραταει συντροφια,ενω τον ακους αγκαλια με το υπολευκο,σχεδον ροζ,μαξιλαρακι σου!!!
Μην σε ξανακουσω να μου κατακρινεις το Μαντσεστερ,το Λιβερπουλ και γενικα την Αγγλικη σκηνη.
Ρε ντροπη της Ναυπακτιας,μια χαρα ειναι,ακομα-ακομα,και η Brit pop.
Σε σχεση με αυτα που (κρυφα)ακους,ειναι σαν να συγκρινεις την Καλομοιρα με τον..Μ.Μανσον!!!

Τελικα ειχε δικιο η μαμα μου.
Ολα εδω πληρωνονται!!!!!!
Μα ολα ομως ε;

θα επανερθω μιας και στο σπιτι εχω ιντερνετ(αρκει να μην μας παρει χαμπαρι ο..αποκατω!!)

Ολη την παραπανω χολη και το..δακρυ απο τα γελια τα εβγαλε ο Δημος!!

P.S.:Ευχαριστω τον Πανο για το γελιο,τον αποκατω για την ασυρματη συνδεση,και την ΜαRιαLενα για το laptop!!
P.S.2:Δεν θα πω τιποτα για Iggy Pop + stooges.
Pωτα να μαθεις βρε κρυφο-ρουβιτσα, μιλας με την βαση του συγχρονου γκαραζ και οχι μονο!
Μαζι φυσικα και με MC5!
I`ll be back!

South Of The River είπε...

Το παρόν δημοσιεύεται και στο radiopoetry.

Κλαημέρες κι από μένα.

Εδώ το ρεζίλι των ερτζιανών... – κρυφορουβίτσα. Χαχαχα

Ωραία, ηλιόλουστη μέρα. Και τι πιο όμορφο από το να την απολαμβάνεις με τον διασκεδαστικό, τον μοναδικό, τον "λατρεύω τους Λοκομόντο αλλά περίσσεψε ένα τραγούδι της PJ Harvey", τον «Ευτυχώς που υπάρχει και ο Cave γιατί αλλιώς που θα προσευχόμουν εγώ κάθε βράδυ», τον αγαπημένο μας Δήμο!!!

Φίλε γέλασα πολύ με το "στόλισμά" σου! Απλά επειδή εγώ σε αγαπάω και νοιάζομαι για σένα, θα σου συνιστούσα το συντομότερο να σταματήσεις να βλέπεις καμμένα τετράωρα (τουλ.) ντοκυμαντέρ τύπου "Η ζωή του τζίτζικα στην Οκλαχόμα", "Βενζίνη και αφρός ξυρίσματος ΣΤΟ ΙΔΙΟ ρεζερβουάρ και οι αντίστοιχες επιπτώσεις στην μετανάστευση των πετροχελίδονων...". Για σένα φίλε μου! Έχεις κάψει πυκνωτές. Είσαι και ψηλός πανάθεμά σε και φυσάει πολύ εκεί πάνω!!!

Κι όχι τίποτα άλλο. Συναντιόμαστε και με άλλο κόσμο με σκοπό να πούμε τα νέα μας και να πιούμε καμιά (λέμε τώρα) μπυρίτσα και εσύ μας αναλύεις τα ντοκυμαντέρ αυτά. Γιατί ψηλούλη μου;

Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Δήμος μόλις τελείωσε το 8-πλο DVD αφιέρωμα στο ροκ. Τα χειρότερα έρχονται λοιπόν κύριοι. Αν πριν το δεις μας έβαζες Λοκομόντο (ξέρετε, η ελληνική μπάντα τύπου «γιατί ρε γαμώτο δεν γεννήθηκα στην Τζαμάικα, θέλω κι εγώ να κάνω ρέγκε και κυρίως μπορώ, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω Peter Tosh»), τι να περιμένουμε τώρα αγορίνα μου; Ε; Τιιι;;

Αλλά έτσι είναι αυτά. Όταν έχεις κολλήσει στο "British invation" (όπως το αποκάλεσαν από μόνοι τους οι Βρετανοί για να δώσουν ένα κύρος (όσο γινόταν) στο she loves you yeah yeah yeah.)...

Δημάκο μου (αρε τι βγάζει η Αργολίδα) στο Manchester και στο Liverpool πάνε να δουν αν κουνιούνται οι βάρκες...

Επίσης μίλησα (ή μάλλον δεν μίλησα, απλά σε μια λίστα τον έβαλα) μόνο για τον Iggy ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ STOOGES. Το νου σου!

Δεν πέφτω άλλο στο επίπεδό σου ψηλέ (χαχαχαχα). Τα υπόλοιπα από κοντά, μεταξύ μπυρών, βεβαίως βεβαίως... Α, και πρόσεχε μη δαγκώσεις τη γλώσσα σου και δηλητηριαστείς, που έλεγε και ο Σπυράκος μας (ο Σόμπολος ντε).


Φιλιά ψηλούλη...

Negma είπε...

Πάνο μου,

Εύχομαι χρόνια πολλά, να ζήσεις, να δεις το glorious come back του πολυαγαπημένου σου Rick Ashley, και να απαντήσει επιτέλους σε κάποιο από τα χιλιάδες γράμματά σου ο λατρεμένος σου Σάκης.

Με αγάπη,

Η φίλη σου Negma

F είπε...

Για να το γράφει κι εδώ, δεν μπορεί να κάνει τόση πλάκα... Χρόνια πολλά και καλά !

Φιλιά!

South Of The River είπε...

@Negma

Ευχαριστώ πολύ και εδώ Στέλλα! Θα σου το ανταποδώσω, με δωρεάν εισιτήριο για τη συναυλία επανένωσης των Πυξ-Βλαξ που ακόμα λατρεύεις (δίνεται μαζί με 7 πακέτα χαρτομάντηλα από το κλάμα που θα πέσει και από αυτούς και από το ακροατήριό τους)

Φιλιά!

@F

Θενκς τίτσερ. Καλά προ πάντων. Ευχαριστώ!

MRL είπε...

Καλημέρες πολλές και γιορτινές (με κόλλησε ο F με τις πλουμιστές καλημέρες)

Πάνο μου
Να ζήήηηησεις να τα ΄κατοστήηηηηησεις. Να σε χαίρονται αυτοί που σ΄αγαπαααααάνε.

Άντε και με μία έκποmbή στο ραδιόφωνο να μας μαθαίνεις τη σκηνή του Σηάτλ και να μας θυμίζεις πότε πότε ότι το ΄80 ΟΛΟΙ ακούγαμε Ρικ Ασλευ.
Άστους να λένε αγορίνα!

Φιλιά πολλά πολλά να συνοδεύουν τις ευχές μου για χρόνια πολλά, δημιουργικά, γεμάτα έρωτα, γεμάτα εκπλήξεις, γεμάτα γεμάτα γεμάτα γενικώς.

Θα τα πούμε και τηλεφωνικά φυσικά.

Aurangel είπε...

Το παρόν κείμενο όσον αφορά την ευχή σου, υπάρχει στην Στέλλα σε αποκλειστική μετάδοση πρώτα.
Απλά το έβαλα και εδώ , για να σου μείνει και στο blog σου.

"Μικρό μου πονάκι
Να ζήσεις πολλά
όμορφα χρόνια
γλυκά, τρυφερά
Να βγάλεις φτερά
να πετάξεις ψηλά
να έχεις κέφια πολλά
τραγούδια rock'n'roll τρελλά
στιχάκια πάντα φοβερά.
Αυτό ηταν....
Τέλος η ομοιοκαταληξία.

Πανούλη μου γλυκέ,
"Χρόνια πολλά σε σένα
Χρόνια πολλά κι'ευτυχισμένα"
(σιγά μην το'κοβα).
Εύχομαι να εκπληρωθεί κάθε όνειρό σου ψυχούλα μου γλυκιά.
Σου στέλνω όλους τους αγγέλους
όλα μου τα φιλιά
ότι περίσσεψε από ευχές
μες στην δική σου αγκαλιά
ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

South Of The River είπε...

@ΜΡΛ

Ευχαριστώ πολύ Μαριαλένα μου! Ευχαριστώ! Έτσι, στήριξέ με εσύ τουλάχιστον όσο σφάζομαι με τον ψηλό. Θα τα πούμε και από κοντά!

@Aurangel

Κων/να μου, τι τρελλό γενεθλιο-ροκ τραγουδάκι είναι αυτό! Σ'ευχαριστώ!!!

Φιλιά!

Sogian είπε...

Κάποιος φορτώθηκε ένα χρόνο στις πλάτες του!

Καλέ μου Πάνο, χρόνια πολλά. Γεμάτα υγεία, ψυχική ευημερία και όνειρα. Μακάρι κάθε σου στιγμή να είναι γεμάτη από μουσική και κάθε σου ανάσα να ακούγεται, όπως ο αγαπημένος σου στίχος.

Ένα έχω να σου πω...
Καλό το ιστολόγιο με τις μουσικές αναδρομές, αλλά σαν τις αναδρομές της ψυχής δεν είναι τίποτα.
Βάλε μπροστα για κάτι τέτοιο.
Δες το σαν πρόκληση!
Πέτα τη μάσκα...

Φιλί.

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα σας!!
Πανοκουκο μας,ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ
Γλυκουλινι μας,ΟΤΙ ΠΟΘΕΙΣΣΣΣΣΣ.
Αντε να σε αξιωσει η τυχη,να δεις τον Ντυλλαν σε συναυλια unplugded!!
(λες και μπορει να παιξει αλλιως!)
Φιλαρακο μου,ειναι καλη ιδεα για το Αγγλια vs Αμερικη.
Απλα ,αν εξαιρεσεις καποιες καλες στιγμουλες,θα ειναι κριμα για τους βλαχοροκαδες σου!
Ωραια θα ξαναειναι η κατασταση του BIOS.
Μην μασησετε ωρε παλικαρια, και κορασιδες,θα ειναι αγχωμενα,κουραστικα,πολυωρα,δυσκολα αλλα αμα δεν σας αρεσει εγω χανω οτι στοιχημα θελετε!
Εξτρα ζουπερ θα περασετε,εγγυημενα!!
Στελλιτσα και Μελινα αντε να φατε την κρυαδα σας και εσεις(..ζηλευω-ουμε!!!)
Καλα οχι και η P.J.Harvey!!
Mα ουτε και ο Ιggy Pop!!
Για του λογου το αληθες,30/06 στο θεατρο Badminton,ερχεται η P.J.
Ακουστικο μαλλον σετ,οποτε ελατε να δειτε τι εστι Αγγλια.
Οπως λεει και ο ΚωσταςF.Z.,δεν υπαρχει τιποτα πιο ερωτικο απο μια γυναικα που παιζει ηλεκτρονικη κιθαρα(μπασο ελεγε αλλα οκ!).
Αυτα για τωρα,εις αυριον τα νεωτερα.

Πανοκουκο μας,(ξανα μανα)ΧΡΟΝΙΑΑΑ ΠΟΛΛΑΑΑ.

Δημος

South Of The River είπε...

@Γιάννης

Ευχαριστώ πολύ Γιαννάκη μου. Πολύ! Ένας χρόνος ακόμα στις ήδη καταπονημένες πλάτες... χαχα

Αν και δεν κατάλαβα για ποια μάσκα μιλάς, θα το σκεφτώ!!!

Φιλιά!

@Ψηλός

Καλά εμείς θα τα πούμε και από κοντά! Ευχαριστώ πολύ! Για τις ευχές στο μπλογκ!

Sogian είπε...

Για να μη μπερδεύεσαι εσύ και κάποιοι κακεντρεχείς, λέω να σου εξηγήσω τί εννοώ, όταν αναφέρομαι στη μάσκα σου...

Μέσα από κάθε ανάρτηση σε ένα κοινό ιστολόγιο (όχι, το δικό σου δεν είναι-μάλλον μουσικό ή ιδιαίτερο θα το χαρακτήριζα) βλέπουμε κάτι από τα συναισθήματα ή τις σκέψεις του ιδιοκτήτη του. Σαν να πετάει τη μάσκα του...
Κατάλαβες;

Ε, αυτό σου λέω να κάνεις κι εσύ!