27 Απρ 2010

The National - 2010 - High violet


Αν δεν με απατά η μνήμη μου (καθώς συνεχίζει κι ο Γερμανός τις επισκέψεις), λίγες ήταν οι μπάντες που τα μέλη της είχαν δεσμούς αίματος και δεν άφησαν ιστορία...


Ήρθε η ώρα να τονίσω στους καιρούς που ζούμε (δεν μιλάω για το ΔΝΤ φυσικά, δεν το χοντραίνω τόσο, αν και έχει και μ’ αυτό έμμεσα να κάνει), πόσο σημαντικό είναι μια μπάντα να σε αφήνει όχι απλά γεμάτο, αλλά και υπερήφανο που ασχολείσαι μαζί της. Και οι National είναι μια τέτοια μπάντα. Γεγονός που δεν έγγυται μόνο στην απίστευτη και σπάνια τιμιότητα που χαρακτηρίζει τις δουλειές της, αλλά και σε όλες τις πτυχές της εξέλιξής τους. Άσημοι και ταπεινοί, ένας μεγάλος Michael Stipe που τους πήρε απ’ το χέρι, και δεν πρόδωσαν την χειρονομία του αυτή ούτε δευτερόλεπτο. Η πορεία εξελίχθηκε one step at the time. Και το σημαντικότερο, η ταπεινοφροσύνη και η σιωπηλή και ποιοτική δουλειά συνεχίστηκε. Και δεν χρειάζεται να είσαι οκτώ δεκαετίες στον χώρο και να έχεις 57 άλμπουμ για να συζητηθεί αν θα σου αποδοθεί ταπεινοφροσύνη. Αυτά φαίνονται από το πρώτο πάτημα στη σκηνή, από τα πρώτα 10sec του πρώτου σου τραγουδιού...

Απ’ την στιγμή που έμαθα ότι φέτος οι National θα έβγαζαν νέο άλμπουμ, εκτός του ότι έτρωγα τα sites, ημερολόγια, torrents, τα λυσσακά μου κλπ, δεν είχα και την παραμικρή αμφιβολία ότι η δουλειά θα ήταν τουλάχιστον τίμια (βλ. και τα προηγούμενα τέσσερα άλμπουμ, και ιδίως εκείνο το «Sad songs for dirty lovers»). Το θέμα βέβαια δεν ήταν μόνο η επιβεβαίωση του παραπάνω, αλλά ότι η τιμιότητα αυτή είχε πάνω της κολλημένες και μια σειρά από τραγουδάρες.

Αηδία θα γίνω στο τέλος, το έχω ξαναθίξει, αλλά είναι τόσο σημαντικό που δεν πειράζει: κύριοι και κυρίες, απλά δώστε το βάρος στο να γράφετε καλά γαμημένα τραγούδια. Τέλος. Αν θέλετε να ασχολείστε με παράπλευρα κορδελάκια προβολής και σμπρωξίματος, κάντε το τουλάχιστον αφού έχετε κάνει το παραπάνω. Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει προφανώς, οι National πάντα ήταν στις μπάντες που αυτό το κατάφερναν. Έτσι και στο «High violet», δύσκολα μπορείς να αφήσεις κάποιο να πας στο παρακάτω. Είναι βέβαια και το άλμα που έκαναν εδώ, συνθετικά κυρίως. Η ντρίμπλα που πάντα ήθελαν να κάνουν στην alt. country και στην ‘’light’’ americana και μονίμως έχαναν την τελευταία κόντρα (όχι ότι μας χάλαγε κιόλας), αυτή τη φορά τους πέτυχε. Και σε συνδυασμό με μια απ’ τις πιο καθησυχαστικές φωνές (αυτή του Matt Berninger) που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια να σκεπάζει τα πάντα, δεν νομίζω να χρειάζονται και πολλά άλλα.

Μ΄αυτά και μ΄αυτά, να πώς παίρνει μάλλον (και) το φετινό πρωτάθλημα κατασκευαστών η 4AD...



7 άκουσαν τις μουσικές...:

inverted_a είπε...

Μεγάλη μπάντα, σπουδαίος δίσκος, δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος αλλά σίγουρα πηγαίνει για τον πιο πολυακουσμένο από την αρχή ως το τέλος για το 2010 (και βάλε).

Κι αυτό που λες, είναι δίσκος που έχει τραγουδάρες, τόσο απλό.

South Of The River είπε...

@Inverted_a

Φυσικά συμφωνώ. Κάτι μου έκαναν από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα. Το άλμπουμ, εξαιρετικό. Από τα διαμαντάκια για φέτος...

Welcome!

maya είπε...

:)))

γουστάρω να σε διαβάζω πάντα
γιατί είναι η αγάπη σου για την καλή μουσική που με τρελλαίνει .
πέρα απο την ΕΚΦΡΑΣΗ σου και τα ελληνικά σου τα καθαρά .

αυτό το "Αηδία θα γίνω στο τέλος, το έχω ξαναθίξει, αλλά είναι τόσο σημαντικό που δεν πειράζει: κύριοι και κυρίες, απλά δώστε το βάρος στο να γράφετε καλά γαμημένα τραγούδια."

ε! τι να λέμε !
όλα τα λεφτά !!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

South Of The River είπε...

@Maya

Έ μα, τι να πω ρε μαγιούλα. Καταντήσαμε αυτό το πράγμα να είναι το τελευταίο μέλημα (και αν είναι και τελευταίο και δεν απουσιάζει τελειώς), μετά από κοιλιακούς, μαλλιά, κορμιά, γάμους, βραβεία της πλάκας, λαδώματα σε ΄΄έγκυρο΄΄ τύπο να μας κάνει καλή κριτική, κλπ κλπ. Άντε, μην αρχίσω πάλι...

Θενξ που πέρασες και περνάς...

drunk tank είπε...

εγώ να μείνω λίγο στο Bloodbuzz Ohio?

Κομματάρα!!!!
Τελεία και παύλα!!!!
Είχε κάτι το τόσο οικείο από την πρώτη στιγμή που το πρωτάκουσα. και αυτό συνήθως για εμένα λέει πάρα πολλά.
Το πρόβλημα είναι ότι άκουσα όλο το δίσκο ...μία φορά
και το Οχάιο καμιά 50αριά!
Αρκεί για να πω ότι το γκρουπ δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια για να γράφει καλές μουσικές...
Ε αφού τους πόσταρες... θα'ναι κι όλος ο δίσκος καλός! πολύ καλός!
θα τον ξαναβάλω σύντομα να παίζει!

φιλιά αγορίνα

Raggedy Man είπε...

Ωχ..... Μη διαβάσεις με τίποτα αυτό που θ' ανεβάσω και μοιάζει με δισκοκριτική... (Δε μ' αρεσε καθόλου ο δίσκος, άρα καταλαβαίνεις)

South Of The River είπε...

@Drunk Tank

Να μείνεις για όσο θέλεις φίλε! Όντως είναι εξαιρετικός ο δίσκος. Αλλά κόλλησα μετά την ανάρτηση με ένα άλλο που εν τέλει κακώς δεν ανέβασα. Conversation 16.

Τα λέμε μπόυ

@Indiefuck

Κάνε δουλειά σου φίλε. Άλλωστε έτσι όπως γράφεις, και τον Dylan να ''μου θίξεις΄΄ (λέμε τώρα) θα το διαβάσω και θα το καταδιασκεδάσω!