25 Ιαν 2008

James - I am what I try to deny...

Ανάμεσα στα πολλά και αξιόλογα συγκροτήματα που αποτελούν την περιβόητη «σκηνή του Manchester», υπάρχουν κάποια που έχουν κάτι το μοναδικό, ένα άστρο που θαρρείς ότι δεν τους εγκαταλείπει ποτέ, που τους «καταδικάζει» να είναι πάντα μπροστά! Ένα απ’ αυτά είναι και οι James, από τις λαμπρότερες κατά τη γνώμη μου σελίδες αυτής της σκηνής.

Κάπου στα 1981, ο ενθουσιασμένος από τα μετά – πανκ συγκροτήματα κιθαρίστας Paul Gilbertson πείθει τον φίλο του Jim Glennie (από το μικρό όνομα του οποίου προήλθε αργότερα και το όνομα της μπάντας) να αγοράσει ένα μπάσο και να σχηματίσουν μια μπάντα. Στο σχήμα προσαρτάται ο εξαιρετικός ντράμερ Gavan Whelan, του οποίου το μοναδικό παίξιμο ξεχώρισε με άνεση από την αρχή σε σχέση με τον ακατέργαστο τρόπο παιξίματος των άλλων δυο. Κάνοντας πρόβες στο δωμάτιο του Jim, η μπάντα «κλείνει» ένα support στους Fall. Μέχρι εκείνη την στιγμή πολύς κόσμος είχε παρελάσει από τη θέση του τραγουδιστή, μέχρι που γνωρίζουν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της μουσικής της τελευταίας εικοσαετίας, τον μοναδικό Tim Booth. Αρχικά τον «προσέλαβαν» για χορευτή επί σκηνής, λόγω των ικανοτήτων του και στον χορό. Σύντομα όμως ο Booth ανέλαβε ρόλο lead singer και φυσικά στιχουργού της μπάντας.
Φυσικά μια μπάντα σαν τους James δεν θα μπορούσε να διαφύγει της προσοχής του «νονού» της σκηνής του Manchester, του Toni Wilson της Factory Records. Τους προτείνει συνεργασία, και το 1983 κυκλοφορούν το πρώτο τους EP με τίτλο «Jimone», το οποίο γίνεται single της εβδομάδας και τους οδηγεί σε «άνοιγμα» συναυλίας των μεγάλων Smiths. Παρόλο όμως που όλα προδιαγράφονταν ιδανικά, τα εσωτερικά προβλήματα της μπάντας επιβράδυναν πάρα πολύ την εξέλιξή της. Το πρόβλημα ναρκωτικών του Gilbertson οδήγησε τους υπόλοιπους στο να του ζητήσουν να φύγει. Ξεκινάει μια διαμάχη Booth – Glennie που κρατάει έως σήμερα. Μετά από δυο ακόμα επιτυχημένα EP, η Factory τους ζητάει να αναλάβει το πρώτο τους άλμπουμ, αλλά εκείνοι θεωρούν την εταιρεία «χωρίς όραμα» και έτσι συνεργάζονται το 1986 με την Sire Records για την κυκλοφορία ενός ακόμα EP, καθώς και για το πρώτο τους άλμπουμ, το «Slutter».

Το 1988 ένας επί σκηνής καβγάς μεταξύ Booth και Whelan οδηγεί τον δεύτερο σε αποχώρηση. Προσλαμβάνουν καινούργιο ντράμερ, μαζί με δυο – τρεις άλλους μουσικούς, με σκοπό να καλυφθεί το κενό που άφησε πίσω του ο πολύ καλός Whelan. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το «Strip-mine», ενώ το 1989 το εξαιρετικό live άλμπουμ «One man clapping» θα φτάσει Νο 1 και θα αναζοπυρώσει το ενδιαφέρον των media για την μπάντα.

1990 και οι James κυκλοφορούν το «Gold Mother» που σύντομα γίνεται Νο 2, υπό την ετικέτα της Fontana Records. Μπαίνουν στην δεκαετία θριαμβευτικά και κάπως έτσι κατοχυρώνονται σαν ένα από τα πιο επιδραστικά και επιτυχημένα γκρουπ των ‘90s. Την ίδια πορεία είχε και το «Seven» του 1992, χρονιά που μεταβαίνουν στην Αμερική για μια σειρά ακουστικών συναυλιών με τον Neil Young. Επιστρέφουν στην Αγγλία για την ηχογράφηση και κυκλοφορία του εξαιρετικού «Laid», παρέα με τον Brian Eno, ο οποίος βάζει το χεράκι του και στα «Wah wah» του 1994 και «Whiplash» του 1997, κάνοντάς τα πιο πειραματικά. Η ατέλειωτη αυτή δεκαετία κλείνει γι’ αυτούς με το πιο James-like «Millionaires» του 1999.

Κάπου εκεί φαίνεται να κλείνει όμως και ένας κύκλος δημοσιότητας και επιτυχίας. Περνάνε μεγάλο διάστημα δουλεύοντας πάνω στο τελευταίο (πριν την αποχώρηση του Booth) δίσκου τους, του πολύ καλού «Pleased to meet you» που τελικά θα κυκλοφορήσει το 2001. Ο μεγάλος Tim Booth προχωρά σε αποχώρηση με σκοπό μια σόλο (αξιόλογη όπως θα αποδειχθεί) καριέρα και η μπάντα μένει ανενεργή, χωρίς να ανακοινωθεί ποτέ ωστόσο επίσημα ότι διαλύθηκαν! Το 2007 οι James επανενώνονται με μια μεγάλη περιοδεία, και φέτος περιμένουμε την καινούργια τους δουλειά, κάπου στις αρχές του Απρίλη.

Αμέτρητα τα σχήματα και οι καλλιτέχνες που επηρεάστηκαν από την παρέα του Tim Booth. Πολλές και οι σημαντικές μπάντες που «άνοιξαν» τις συναυλίες τους. Οι Stone Roses και οι Happy Mondays το 1988, οι Nirvana το 1991 (ένα μήνα πριν το «Nevermind» πιάσει κορυφή) οι Radiohead το 1993, οι Third Eye Blind το 1997, οι Corrs και οι Stereophonics το 1998, οι Supergrass και οι Doves το 1999, οι Coldplay το 2000 (ένα μήνα πριν το «Parachutes» γίνει Νο 1). Και πόσες άλλες λιγότερο γνωστές!

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η πορεία και η ιστορία των James. Μιας μπάντας της πολυτάλαντης σκηνής του Manchester, την οποία πάντα θα ψάχνουν τα αυτιά μου και για την οποία πάντα θα υπάρχει ιδιαίτερος, «προσημασμένος» χώρος στην καρδιά μου. Χώρος αρκετά μεγάλος, ώστε να μην στριμώχνονται οι μελωδίες τους και η τεράστια, μοναδική φωνή του Tim Booth…

21 άκουσαν τις μουσικές...:

Ανώνυμος είπε...

τελικά θα υπάρξει ανάρτηση σε αυτό το blog που να μην είναι ενδιαφέρουσα;;
Δεν λέω περισσότερα γιατί θα κατηγορηθώ για μεροληψία...
Το μόνο που προσμονώ είναι κανένα τραγουδάκι ακόμη από Μadrugada...

Είπατε κάτι;
Αμαλία...

South Of The River είπε...

@Αμαλία (απότοραδιόφωνοτηςΤριτης, επιμένω)

Και ναι, η πολύ κοπιαστική προσωπική δουλειά τελικά αποδίδει: η Αμαλία ζητάει Madrugada. Τι θα έλεγες για μια live εκτέλεση του Majesty;

Αστειεύομαι φυσικά (για το πρώτο σκέλος). Μ'αρέσει που τα βρίσκεις ενδιαφέροντα. Κι ας κατηγορηθείς για οτιδήποτε!

Τις καλησπέρες μου!

Και ας ανεβάσουμε και λίγους James:

James - Tomorrow (Whiplash - 1997)

I see you falling
How long to go before you hit the ground
You keep on screaming
Don't you see me here
Am I a ghost to you

Now your grip's too strong
Can't catch love with a net or a gun
Gotta keep faith that your path will change
Gotta keep faith that your luck will change tomorrow
Tomorrow

Why are you phoning
What am I to do when you're miles away
You're always calling from the darkest moods and we're both scared

Now your grip's too strong
Can't catch love with a net or a gun
Gotta keep faith that your path will change
Gotta keep faith that your love will change

Now your grip's too strong
Can't catch love with a net or a gun
Gotta keep faith that your path will change
Gotta keep faith that your love will change tomorrow

I'm just out of your range
Tomorrow
All your suffering's in vain
Tomorrow

Now your grip's too strong
Can't catch love with a net or a gun
Gotta keep faith that your path will change
Gotta keep faith that your love will change tomorrow

I got out of your range
Tomorrow
All your suffering seems vain
Change tomorrow
Some forgiveness now
Tomorrow
Love's no sacred cow

Chryssa είπε...

I've been shot
In the wherewithalls
And I don't think I can stop
From all this hullabaloo

Mary jane's
On the game again
Seratonin's all I use
I just wish it were true

Don't treat me like a God
Treat me like a dog
I'll come home to you
To you

I'm addicted to you
You're my love my senorita
I'm addicted to you
Hope were gonna pull through
I'm addicted to you
You're the love that makes me younger
I'm addicted to you
Hope were gonna pull through
Pull through

Sing a prayer
Lonely nights are here
If I can't square my fears
With what I want to do

Don't treat me like a God
Treat me like a dog
I'll be good to you
To you

I'm addicted to you
You're my love my senorita
I'm addicted to you
Hope were gonna pull through
I'm addicted to you
You're the God that makes me stronger
I'm addicted to you
Hope were gonna turn blue
Turn blue


ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΕ ΦΤΙΑΞΑΤΕ ΣΗΜΕΡΑ. SARAH KANE & JAMES...

ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ...

ΝΑ ΝΤΥΝΕΣΤΕ ΚΑΛΑ.

ΠΑΝΟ ΜΟΥ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.

South Of The River είπε...

@Χρύσα

Καλημέρα Χρυσόψαρο. Χαίρομαι που συνέβαλα στο να σου φτιάξει η μέρα (μαζί με την φίλτατη βεβαίως). Να περνάς καλά!

katerina.. είπε...

περασα για μια καλημερα..πληροφοριες καταπληκτικες οπως παντα μου εδωσες.καλη βδομαδα ναχεις πανο μου.
κατερινα.

Chryssa είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ...

ΤΟ 'ΜΕ ΦΤΙΑΞΑΤΈ' ΗΤΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟ.
ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΕΝΤΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΠΟΥ ΞΕΘΩΡΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΞΑΦΝΙΚΟ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΠΙΑ.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΞΑΝΑ,ΗΡΕΜΗ ΣΤΗ ΓΥΑΛΑ ΜΟΥ.

ΦΙΛΙΑ

South Of The River είπε...

@Κατερίνα

Καλησπέρα (πλέον) και σε σένα Κατερίνα. Thanx που πέρασες!

@Χρύσα

Σίγουρα θα πονάει περισσότερο από το ξαφνικό. Σε "φτιάξαμε" άθελά μας.

Φιλιά!

Sogian είπε...

Η μουσική είναι σπουδαία τέχνη, κορυφαίο ταλέντο και υπέροχη αίσθηση... Όταν όμως την ακούς επιλεκτικά (γιατί έτσι έχεις μάθει, όχι ότι το επέλεξες συνειδητά... Απλώς πλέον είναι δύσκολο να αλλάξεις γούστα), τα πράγματα σκουραίνουν απότομα τη στιγμή που δε μπορείς να παρακολουθήσεις 7 σχόλια...

Έχω μια ιδέα... Να παριστάνω τον κουφό blogger ώστε να μου δικαιολογούν όλοι (κι εσύ κι εγώ μαζί με τους πολλούς) το ότι δεν ξέρω τίποτα από ξένη μουσική!!!

Υ.Γ. Πάντως έαν ακούς, έστω κι αραιά, έναν έλληνα καλλιτέχνη ή ένα ελληνικό συγκρότημα, πρέπει να κάνεις ένα σχετικό post! Ε; Δεν πρέπει; Τουλάχιστον εκεί θα μπορέσω να είμαι ενεργός... Αν έχεις αμφιβολίες γι' αυτό που σου λέω, να σου θυμίσω απλώς το τραγούδι που είχα στο Κόκκινο πιπέρι τότε και σου άρεσε! Ε; (ξανά...)

Do it, pano-please!

Πολλές πολλές καλημέρες! Στην επόμενη συνάντηση πρέπει να έρθεις!

South Of The River είπε...

@Γιάννης

Γιάννη μου ξεκόλα με το θέμα της ξένης μουσικής. Δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι κανένας γκουρού κανενός πράγματος για να περάσεις να πεις μια καλημέρα. Ποιός είναι άλλωστε;

Όσο για το θέμα του Έλληνα καλλιτέχνη - συγκρότημα, ακούω αρκετούς και πολύ συχνά, και γνωρίζω κάποια πράγματα για κάποιους. Μέχρι στιγμής έχω αναρτήσει μόνο για Τρύπες. Ακολουθούν κι άλλοι όμως, και μάλιστα σύντομα.

Για ποιά συνάντηση μου μιλάς; Δεν γνωρίζω!

Καλημέρες!

αν ακούς είπε...

τρεφω την ιδια ακριβως απεριοριστη εκτιμηση για τη μπαντα αυτη και τον booth ειδικα. χαρισματικος ξεχωριστος, ελκει σαν μαγνητης τ'αυτια σου και τα ματια σου στη σκηνη. ειχα την ατυχια να τους χασω στο λυκαβητο που εκαναν λεει τρελλο παρτυ ευτυχως ομως τους ειδα το καλοκαιρι και μου εφυγε η καψουρα τοσων χρονων. ειχα κανει και αναρτηση θυμαμαι τοτε.

ασχετο. το τελευταιο των madrugada το ακουσες;

Βασιλεία Βαξεβάνη είπε...

Είπα να πω ένα γεια. Εγώ ψάχνω tango τελευταία λόγω της επίσκεψη του ξαδερφού μου από την Αργεντινή...Αναμενόμενο.

Μου άρεσε, μου άρεσε!

Sogian είπε...

Καλημερούδια, Πανούλη! Και καλό μήνα! Είσαι καλά;

drunk tank είπε...

καλημέρα Πάνο, καλό μας μήνα.
τη γνώμη μου για τους James τη γνωριζεις πολύ καλά.
Η περισυνή τους συναυλία δύσκολα θα πέσει από το τορ-3 συναυλιών που θα πάω στη ζωή μου, το ξέρω, ακόμα και αν η διάρκειά της ήταν ,όπως πάντα, μικρότερη του προσδοκούμενου. βέβαια, για κάθε μπάντα ή καλιτέχνη, που λατρεύω, δεν είναι ποτέ αρκετός ο χρόνος συναυλιών αλλά ας μη πλατιάζω και σε κουράζω.
να είσαι καλά φίλε

South Of The River είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους μας.

@Αν ακούς...

Ξέρω ότι τρέφεις ιδιαίτερη εκτίμηση για James και για Booth.

Τελευταίο των Madrugada εννοείς ένα live που θα βγάζανε ή άλμπουμ; Μάλλον λες για το τελευταίο ομόνυμο μάλιστα. Δεν το έχω ακούσει. Αν το κάνεις πρώτος στείλε. Thanx!

@Βασιλεία Βαξεβάνη.

Χαίρομαι που σου άρεσε και σε καλωσορίζω. Το νου σου μόνο λίγο με το tango καθώς τελευταία δεινοπαθεί στα χέρια πολλών.

@Ένα πρόσωπο

Καλημέρα και σε σένα Γιαννάκη και καλό μήνα. Τώρα για το αν είμαι καλά, τι να πω. Καλούτσικα!

@Κων/νος Π.

Πού είσαι φίλε, σε έχασα. Άλλος "άρρωστος" κι εσύ με James. Όντως ποτέ δεν χορταίνουμε συναυλίες αυτών που λατρεύουμε. Να πλατιάζεις και να κουράζεις, μου έλλειψε. Φιλιά φίλε!

Chryssa είπε...

ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕΣ??

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ??

(ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ F. ΑΛΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΕΔΩ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ.)

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΣ...

ΦΙΛΙΑ.

South Of The River είπε...

@Χρύσα

Δεν χάθηκα Χρυσοψαράκι, εδώ είμαι. Καλός ο ήλιος αλλά είναι πολύς για αρχές Φεβρουαρίου. Πάρα πολύς. Λίγο κρύο ακόμα θέλω για ένα - ενάμιση μήνα, και μετά ήλιος ελεύθερα...

Φιλιά πολλά και σε σένα!!!

Chryssa είπε...

ΟΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΣΗΜΕΡΑ. ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΜΩΡΕ. ΛΙΓΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΩ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΕΚΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ.
Ο ΗΛΙΟΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ... ΚΑΛΟ, ΚΑΚΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ. ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ( ΠΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ, ΠΑΡ'ΟΤΙ ΧΑΜΕΝΗ ΣΕ ΑΠΕΙΡΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ) ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Ο ΗΛΙΟΣ.

ΝΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΚΑΙ ΝΗΣΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΒΟΥΤΙΕΣ
ΚΑΙ ΦΑΓΑΚΙ
ΚΑΙ ΠΟΤΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑΝΙ
ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΩ... ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ.
AΝ ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΩΡΑ.

'YOU WANNA FLY AROUND THE WORLD IN A BEAUTIFUL BALLOON'

KISSES BACK.

South Of The River είπε...

@Χρύσα

Το γεγονός ότι τείνει να γίνει αιώνιο καλοκαίρι η χώρα μας δεν το βρίσκω προσωπικά και πολύ καλό!

Να είσαι ανυπόμονη όσο θες για τα καλοκαιρινά που παρέθεσες! Θα τα χαρείς περισσότερο!

kisses back back.

Chryssa είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΡΟΧΗ...ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΛΕΙΝΟ ΓΚΡΙ...

ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΤΙΑΣΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ.

ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΓΙΑ ΤΑΞΙΔΙ. ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ...ΧΙ ΧΙ ΧΙ

(πολλές τελείες βάζω)

ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ NEW POST??

ΦΙΛΙ.

Sogian είπε...

Το ξέρεις ότι έχεις παραμελήσει το "σπίτι" σου; Μήπως θα έπρεπε να βάλεις κάτι καινούργιο;

Και επειδή "κάτι" νιώθω να πλανάται στην ατμόσφαιρά σου... μήπως θα έπρεπε να συνέλθεις; Μου φαίνεσαι λιγάκι σα χαμένος τον τελευταίο καιρό. Σα να μην έχεις κέφι, σαν να τα κάνεις όλα από αγγαρεία. Άσε που με είχε προβληματίσει και αυτό το "καλούτσικα".

Κατά βάθος για μια καλημέρα πέρασα. Και όχι για να σου "βάλω χέρι". Φιλάκια πολλά!

South Of The River είπε...

@Χρύσα

Δίκιο δεν έχω; Κάθε εποχή με τα καλα της. Δίκιο έχεις και συ. Κάθε εποχή κατάλληλη για ταξίδι.

Σύντομα (πολύ) ανεβάζω ποστ.

Φιλιά χρυσοψαράκι!!!

@Γιάννης

Έχεις ένστικτο. Κάπως έτσι είμαι αυτόν τον καιρό με αποτέλεσμα να την πληρώνει (και) το "σπίτι" μου! Θα αλλάξει σύντομα. Το σπίτι σίγουρα. Εύχομαι και τα άλλα!!!

Φιλιά!