7 Οκτ 2009

Editors - 2009 - In this light and on this evening

Πώς γίνεται το νέο άλμπουμ μιας μπάντας να μην είναι στα καλύτερα της χρονιάς του, αλλά αυτό να την εδραιώνει ως ακόμα πιο σοβαρή και σημαντική; Να τους αφήσουμε να περάσουν το κατώφλι του τρίτου άλμπουμ ή όχι; Άντε, ας περάσουνε, έχουμε και δουλειές!


Είναι αλήθεια ότι η εικόνα του τότε επερχόμενου νέου άλμπουμ που μας λανσάρανε οι αγαπημένοι μας Editors στα πλαίσια του EJEKT 2009, μας άφησε μια αίσθηση τουλάχιστον προβληματισμού. Ερωτήματα του τύπου «Πώς την είδαν; Την ψώνισαν; Τι είν’ αυτά; Το γύρισαν εντελώς στην ηλεκτρονική, χωρίς να τους λένε τίποτα πια οι κιθάρες οι οποίες και τους καθιέρωσαν; Από το τρίτο μόλις άλμπουμ;» έκαναν ανθρώπους που τους παρακολουθούν από την αρχή τους να τσιμπιούνται, να δαγκώνονται και να κοιτάζονται αμήχανα. Τεράστιο φυσικά συναίτιο των παραπάνω αντιδράσεων ήταν και ο ελεεινός ήχος του φεστιβάλ, δεδομένου ότι είναι μεν αναμενόμενο πλέον το να έχει ένα ελληνικό φεστιβάλ κάτι χειρότερο από ερασιτεχνικές ηχητικές υποδομές, αλλά τέτοιες δουλειές θέλουν ιδιαίτερη ηχητική φροντίδα, κάτι που είναι γνωστό σε όλον τον πλανήτη εκτός φυσικά από την Ελλάδα. Σε συνδυασμό με την λογική και σχετική απειρία μιας μπάντας με δυο μόλις άλμπουμ να προβάλει επερχόμενη δουλειά της σε live, δεν ήθελε και πολύ κάποιος να νομίσει – και όχι άδικα – ότι άλλη μια συμπαθής φωτοβολίδα που στο πλάι της έφερε την επιγραφή «EDITORS» οδεύει προς το σβήσιμό της, και να προσπαθεί να παρηγορηθεί αναμένοντας τραγούδια από τις δυο πρώτες εξαιρετικές δουλειές της.


Όταν ενημερώθηκα ότι το νέο άλμπουμ ήταν πια γεγονός, φυσικά έσπευσα να το κατεβάσω. Και η αλήθεια είναι ότι κατά τα πρώτα ακούσματα θυμήθηκα πώς είχα νιώσει στο EJEKT, σε ένα live που δεν μου είχε μείνει ούτε μια στιγμή από τα νέα τραγούδια. Και πέρναγαν οι μέρες ακρόασης, και σταδιακά κάτι άλλαζε μέσα μου. Ώσπου σε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο προνόησα – μεταξύ άλλων – να γράψω για το δρόμο και το «In this light and on this evening». Από το σημείο αυτό που διαβάζετε, ουσιαστικά ξεκινάει η παρούσα ανάρτηση!


Είχαν ήδη «δηλώσει» ότι το laptop θα είναι το νέο μέλος της μπάντας. Και αυτό καθόλου δεν με ενόχλησε, εδώ το κάνουν άλλοι και άλλοι με ούτε τη μισή ευστοχία. Έγραψαν κομμάτια που ακόμα και οι Depeche Mode, οι οποίοι εδώ και πολλά έτη αρκούνται στο να περιφέρουν τα χρυσοποίκιλτα πτώματά τους στο studio με αποκορύφωμα την φετινή αθλιότητα από το εξώφυλλο ως το τελευταίο track που μας πασάρανε ως άλμπουμ, όχι απλά θα ζήλευαν, αλλά που δεν θα έβλεπαν ούτε στον ύπνο τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν ξέρω αν κέρδισαν το περιβόητο στοίχημα του 3ου άλμπουμ, σίγουρα όμως δεν το έχασαν. Και ίσως να απογοήτευσαν τον κόσμο που ακούγοντας τα «Munich», «An end has a start», «Smokers outside hospital doors», «Lights», «All sparks» και τα υπόλοιπα διαμαντάκια των δυο προηγούμενων άλμπουμ έβλεπαν στο πρόσωπό τους μια σημαντική νέα μπάντα, όμως προσωπικά έτσι νιώθω και τώρα.


Μπορεί να μην βασιλεύουν πια οι δυνατές κιθάρες, αλλά η μπάντα προχωράει, δοκιμάζει, πειραματίζεται σε βαθμό που άλλοι δεν θα το τολμούσαν ποτέ αν δεν είχαν πρώτα «δέσει τον γάιδαρό τους» με 5-6 άλμπουμ παρόμοιων μεταξύ τους υλικών και τεχνικών. Τώρα τους ήρθε και τώρα το έκαναν, κι ας ήταν στο τόσο νευραλγικό και κρίσιμο τρίτο άλμπουμ. Και γι’ αυτό και μόνο (και ασχέτως αν μέσα στο άλμπουμ κρύβονται τουλάχιστον 2-3 μεγαλοπρεπέστατα κομμάτια, όπως τα «Bricks and mortar» και «Papillion»), η μπάντα ήδη είναι σημαντική και σταθερή. Βγάζουν αβίαστα μια σοβαρότητα και ωριμότητα, η οποία απλά φαίνεται χαοτική και διασκορπισμένη. Μένει να συγκεντρώσουν και να οργανώσουν το ταλέντο και τις ιδέες τους.




14 άκουσαν τις μουσικές...:

drunk tank είπε...

Πάνο μου

θυμάσαι που έλεγα "υπομονή! μη τους εκθειάζουμε από το πρωτοδεύτερο άλμπουμ"?
λοιπόν, εδώ είναι το τρίτο.
και πατούν καλά.
τι περιμέναμε? να επαναλαμβάνουν διαρκώς τον εαυτό τους? να αντιγράφουν τον εαυτό τους?

το είπα και στο προηγούμενο ποστ:
με ξάφνιασε το πρώτο άκουσμα.
αλλά σιγά σιγά άρχισε να με ενθουσιάζει.
ειδικά το "bricks and mortar" και το "eat raw meat=blood drool" είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!

τίποτε άλλο!

καλές ακροάσεις σε όλους

South Of The River είπε...

@Κων/νος Π.

Συμφωνώ bro, μόνο που εγώ είχα ενθουσιαστεί και από τα πρώτα 2. Και να σου πω ούτε απαραίτητα κακό είναι να επαναλαμβάνεται κάποιος, υπό συνθήκες βέβαια. Απλά δεν περίμενα να μην το κάνουν τόσο νωρίς!

Καλό απόγευμα φίλε.

Xνούδι είπε...

σκέτη απογοήτευση. Οπως και οι καινούργιοι porcupine.
Ειδικά για τους δεύτερους μου στοίχισε πολύ.
ψιτοφιλα γεμάτα νεύρα. Η συνέπεια, είναι το παν και δεν υπάρχει σε πολλά αγαπημενα γκρουπάκια τώρα τελευταία.

Chryssa είπε...

Εδώ και ένα μήνα περίπου το Papillon παντού. Στο αυτοκίνητο, στο σπίτι, στο mp3.
Οι Editors είναι το πιο δυνατό μουσικό κοινό σημείο που έχουμε. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική γιατί τους λατρεύω. Πριν και μετά το eject. Δεν δαγκώθηκα καθόλου.
Λατρεύω τον ήχο τους, λατρεύω τη σκηνική παρουσία τους. Λατρεύω το bricks and mortar.
Δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν ασυγκίνητη οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.

Αυτά πατέρα. Ελπίζω να συνεχίσουν έτσι.

:))

drunk tank είπε...

Χνούδι?
Απογοήτευση?
Οι Editors?
και οι Porcs?
Με στενοχωρείς!!!!!!!
άκουσες και τον καινούριο του Wilson?(έβγαλε και "προσωπικό" πέραν των Porcs)

μη με στενοχωρείς και είμαι και άρρωστος!!!

υγ: Πάνο μου αν δε βρω χρόνο να αλλάξω μια καμμένη κάρτα ήχου δεν θα ακούω την εκπομπή :-(
στείλε την playlist σας τουλάχιστο!

Xνούδι είπε...

Kωνσταντίνε, λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω κι άλλο, πρόθεση καμία φυσικά , μα οι μουσικές μας προτιμήσεις, είναι ό,τι πιο υποκειμενικό διαθέτουμε. Προσωπική γνώμη λοιπόν, πως οι editors έχουν πια μια γεύση - και έντονη μάλιστα- από 80's, πράγμα που δεν ξέρω κατά πόσο ωθεί τον ήχο τους μερικά βήματα μπροστά, ή κατά πόσο τον πάει μερικές δεκαετίες πίσω. Μπορεί να φταίω εγώ. Μπορεί να αποτελώ την εξαίρεση, αφού γεγονος είναι ότι άρεσε στους περισσότερους που το άκουσαν και αυτό που σε εμένα ακούγεται ως παλιομοδίτικο, στους υπόλοιπους ακούγεται ως προχωρημένος πειραματισμός.
Στα αφτιά μου ήχησε κάτι σαν soundtrack του παρελθόντος μου, ξεπερασμένης αισθητικής "ρετιρέ".
Κατέβασα, άκουσα, έσβησα, προσπαθώ να ξεχάσω διάβασα κάπου και έκανα το ίδιο ακριβώς. Escape the Nest τραγουδούσαν λίγα χρόνια πριν, δεν περίμενα ότι οι συνέπειες θα ήταν τέτοιες.

Αυστηρή; Ναι, μα μόνο για ό,τι αγαπώ πολύ και οι editors ανήκουν σ αυτή την κατηγορία.

drunk tank είπε...

τελικά οι αναρτήσεις για Editors εδώ μέσα οδηγούν σε όμορφες "διαμάχες"!!!

εννοείται ότι είναι καθαρά υποκειμενική η άποψη για τη μουσική, το ωραίο και το μη ωραίο.
απλώς αυτό που λες για "ήχο προηγούμενης δεκαετίας" εμένα μου φαίνεται όμορφο, και γιατί λάτρευα εκείνο τον ήχο και γιατί είναι ήχος 80 με στοιχεία σύγχρονα.

και μόνο όμως ότι δημιουργούν τέτοιες συζητήσεις μεταξύ όσων αγαπησαν τον ήχο και το στίχο τους είναι αρκετό θαρρώ!

South Of The River είπε...

Τι γίνεται εδώ; Λίγο σας άφησα και μου το κάνατε αμέρικαν μπαρ; Καλά κάνατε, ειδικά όταν το κάνουν καλοί φίλοι. Λοιπόν, να πω κι εγώ; Μια απάτηση θα δώσω και αφορά και τους τρεις (Κων/νο, Ψιτ, Χρύσα).

Όλο το ζουμί κρύβεται στη φράση του Κων/νου "ήχος 80ς αλλά με δικά τους στοιχεία και τρόπο", ή κάπως έτσι, και αυτό εννούσα όταν έγραφα "προχωράνε". Δεν εννούσα ότι προχωράνε την μουσική μπροστά, αλλά οι ίδιοι. Η μουσική έχει να προχωρήσει μπροστά - ή καλύτερα, να δημιουργηθεί εντελώς νέο ιδίωμα ή άκουσμα – λόγω μιας μπάντας ή ενός καλλιτέχνη εδώ και αιώνες. Από κει και έπειτα το ζητούμενο – δυστυχώς και εύχομαι να αλλάξει αυτό – είναι τουλάχιστον παλιότερους και πρωτογενείς ήχους, ακούσματα, ιδιώματα μια μπάντα που τα παίρνει στα χέρια της τουλάχιστον να τα εξελίσσει και να βάζει την προσωπική της πινελιά. Και αυτό οι Editors το έκαναν στο άλμπουμ αυτό, με τον πολύ σοβαρό κίνδυνο να «αφοριστούν» και να απορριφθούν από κόσμο, μιας και είναι μόλις το 3ο άλμπουμ τους και ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει στον κόσμο ποιοι είναι και τι ακριβώς σημαίνει Editors. Και με δυο προηγούμενα άλμπουμ με τόσο διαφορετικά πράγματα από το φετινό.

Αυτό έκαναν πέρσι και οι εκπληκτικοί Black Angels και οι Last Shadow Puppets, φέτος οι A place to bury strangers, οι Silversun Pickups, οι Raveonettes και πόσοι ακόμα αξιόλογοι, ή μάλλον με αξιόλογες δουλειές. Όλα δουλειές αναφοράς σε παλιότερα πράγματα είναι και συνδυασμοί αυτών, ακόμα και οι αγαπημένοι PorcupineTree και όλος ο ήχος του progressive, και σε πολλές περιπτώσεις οι νέοι πήραν τον παλιό ήχο και τον έκαναν και ακόμα καλύτερο από τους τότε πρεσβευτές του. Και δεν πρέπει να κολλάμε να το αναγνωρίζουμε αυτό.

Και βασικά προτιμώ να καούν και να χαθούν σε αυτό το σημείο ακριβώς, παρά να καταντήσουν U2, DM, ακόμα και Pearl Jam. Η όποια τωρινή απογοήτευση, τότε θα είναι αηδία.

Από κει και έπειτα όλα είναι και υποκειμενικά, όπως η Χρύσα ας πούμε που δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, όπως όλοι μας με κάποιους άλλους. Άλλη οπτική κι αυτή. Και φυσικά Ψιτάκι είναι υπέροχο τουλάχιστον να προβληματιζόμαστε, ειδικά με δουλειές αγαπημένων!

Ειδικά με σας μια τέτοια κουβέντα και ειδικά με non real time τρόπο όπως τώρα, θα μπορούσε να κρατήσει ούτε ξέρω πόσο. Μια ακόμα καλή και ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων, και σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

ΥΓ. Το καινούργιο Porc δεν το έχω ακούσει ακόμα. Εδώ θα είμαστε όμως.

Xνούδι είπε...

Mα εννοείται ότι όταν λέμε εξελισσόμενη μουσική δεν εννοούμε την γέννηση κάποιου καινούργιου είδους, αλλά την προσθήκη νέων στοιχείων στα ήδη υπάρχοντα. Από εκεί και πέρα, όλη η γοητεία της ακρόασης κρύβεται στο πως κάθε έσω αφτί θα εκλάβει αυτά τα νέα στοιχεία.
Αν θα τα δεχτεί ή αν θα τα απορρίψει θεωρώντας τα ξένο σώμα. Αυτό ακριβώς έκανε το δικό μου.

Last Shadow Puppets. Το μέγιστο για μένα παράδειγμα μουσικής εξέλιξης. Να τους ακούω και να μην πιστεύω ότι από τα μακρινά 60's μπορεί να δημιουργηθεί δεκαετίες μετά κάτι τόσο οικείο. Κάτι που να μοιάζει σε εκείνη τη χρυσή εποχή και ταυτοχρόνως να μη μοιάζει σε τίποτα.

Εδώ εστιάζω την διαφορά τους με τους editors που -πάντα κατά τη γνώμη μου - είναι πια απλώς μια κακή αντιγραφή συγκροτημάτων που μεσουρανούσαν 20 ίσως και περισσότερα χρόνια πριν και που κάτι μου λέει πως στο επόμενο άλμπουμ θα επιστρέψουν σε αυτό που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν.

Να προσθέσω ότι δεν ανέφερα τίποτα για την απουσία κιθάρας και μπάσου στο In this light and on this evening ,απλά και μόνο επειδή θεωρώ ότι είναι μια παρακινδυνευμένη απόφαση για την οποία τους βγάζω το καπέλο που δεν φοράω μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν και την πήραν.

Ψιτ, Κωνσταντίνε, ευχαριστώ σας κι εγώ με τη σειρά μου, τέτοιες κουβέντες αξίζουν την όποια διαφωνία,ίσως εκεί να εστιάζω την ομορφιά τους, περιμένω porcupine, περιμένω οτιδήποτε αποτελεί αιτία για ανταλλαγή απόψεων και νέων προτάσεων.

:)

Negma είπε...

Καλησπέρες!

Επιτέλους, άκουσα κι εγώ! (κρατούσατε όλοι την αναπνοή σας μέχρι να πάρω κι εγώ θέση, το ξέρω...).

Ευτυχώς που πρώτα άκουσα, κι ύστερα διάβασα τα σχόλια, για να μην επηρεαστώ. Απ' ότι βλέπω κάπου ανάμεσα είμαι...

Λοιπόν: Αν δεν ήξερα τι ακούω, θα πίστευα ότι απλά ανακάλυψα μία ωραία μπάντα του τότε, κάπως καθυστερημένα. Θα έλεγα "ααα, ποιοί ΗΤΑΝ αυτοί? Δεν τους θυμάμαι...". Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό, απλά έτσι είναι για μένα.

Από κει και πέρα, έστω και σαν άκουσμα του "τότε" ούτε με ενθουσιάζει ούτε με χαλάει. Δεν θα κάτσω να το κυνηγήσω ή να το ξανακούσω δηλαδή, αλλά αν βρεθώ κάπου και παίζει θα το ακούω ευχάριστα. Αυτό.

Φιλιά σε όλους!

Υ.Γ. Πολύ την φχαριστήθηκα αυτήν την ανάρτηση από πλευράς σχολίων πάντως! Μουσικο-κουβεντούλα, διαφωνίες, απόψεις... άκρως ενδιαφέρουσα! Φαντάζομαι η χαρά του χοστ θα είναι να βλέπει κάτι τέτοιο σε όλες του τις αναρτήσεις!

South Of The River είπε...

Αν και βρίσκω υπερβολικά τα σχόλια όπως "κακή αντιγραφή του τότε" (αν αυτό που κάνουν οι Editors ό,τι και να είναι αυτό, το κάνουν κακά...) και "ποιοι ΗΤΑΝ αυτοί, δεν τους θυμάμαι;" (τόσο πολύ στο τότε μοιάζουν; Δηλαδή αν κάποιος την δεκαετία του 80 αποκοιμιόταν ακούγοντας DM και ξύπναγε σήμερα και άκουγε το καινούργιο των Editors δεν θα καταλάβαινε ότι κοιμόταν για πολλά χρόνια; Και αν ναι, τότε να του βάλουμε να ακούσει με τι θα ξύπναγε αν ξύπναγε μερικά χρόνια νωρίτερα απ' το τώρα, έναν λίγο παλιότερο δίσκο των DM ας πούμε...), πάντα είναι ευχάριστο να ανταλάσσονται τέτοιες απόψεις και με τέτοιο πάθος και στοιχειοθέτηση.

Άλλωστε δεν πρέπει να μιλάω εγώ για υπερβολή!

Σας ματα-ευχαριστώ όλους!

ΥΓ. Ακούω καινούργιο Porcupine...

Chryssa είπε...

Μιά που είμαι εδώ και ακούω για εκατομμύριοστη φορά το ''πεταλούδα'' να πω και μία καληνύχτα.

Τους αγαπώ. Τέλος.

South Of The River είπε...

@Chryssa

Καλή σου μέρα παιδί μου (τώρα σε είδα). Εκατομμύρια πεταλούδες εύχομαι (και κυριολεκτικά και μεταφορικά)!

drunk tank είπε...

δε μου λες?
γιατί δεν έχει σχόλια η καινούρια ανάρτηση?
ε?
για να μάθεις δεν αφήνω εδώ σχόλια που θέλω να αφήσω εκεί!
Χαααααα

υγ: για στείλε σε παρακαλώ το "no place like home" στο μέηλ μου!!!!
ευχαριστώωωωωωωω