David Bowie - Ch ch ch ch changes...

Δεν πρόκειται να σταθώ στην αδιάκοπη παραγωγικότητα και ενέργειά του όντας 62 ετών, από το 1967 έως σήμερα, ούτε στο ότι είναι ίσως η πολυσχιδέστερη art προσωπικότητα που περπάτησε στον πλανήτη. Δεν θα σταθώ στα 24 studio albums του, στις πόσες άλλες αμέτρητες συλλογές και live κυκλοφορίες, ή σε συμμετοχές του και παραγωγές του σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών.

Ούτε στις εκατοντάδες περιπτώσεις που διασκευάστηκαν δικά του τραγούδια, και στις άλλες τόσες που επηρέασαν μελλοντικά μουσικά ρεύματα και μπάντες, πολλές απ’ τις οποίες εμπνεύστηκαν τα ονόματά τους από στίχους του και τίτλους τραγουδιών του…

Δεν θα ήθελα να δώσω τόση έκταση στις 39 συνολικά ταινίες που έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός, μάλλον ανυπέρβλητο κατόρθωμα για μουσικό, ούτε στις όσες άλλες έβαλε μουσική… Ούτε στο once in the century ευρυγώνιο φάσμα του, έχοντας παντρέψει μέσα κι έξω από την ψυχεδελική φολκ των 60ς έως τους Nine Inch Nails, από τις παθιασμένες, καταστροφικές ακουστικές μπαλάντες κυματοειδούς πιάνου και συρμάτινης κιθάρας έως τον ηλεκτρονικό ορυμαγδό του «Lost Highway» του David Lynch.

Και θα έλεγα να μη δώσω τόση σημασία στο ότι δίσκοι σαν τα «Space Oddity», «Station to Station», «Scary Monsters», «Heroes», «Let’s dance», «Diamond dogs», «Reality» θα αποτελούν αιώνιες σημαδούρες για την παγκόσμια μουσική. Κι ας ήταν «ροκ με κραγιόν» όπως του έλεγε ο John Lennon! Ούτε στις χίλιες μορφές του, στην αμφιλεγόμενη και αντιφατική ερωτική του ζωή, και στην έντονη πολιτικοποίησή του.

Λέω μόνο να σταθώ στο εξής, στο πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν πρωτοάκουσα David Bowie, που επιβεβαιώνεται μέσα μου κάθε φορά, και που με τόση άνεση ξέρω ότι δεν θα πω ποτέ για κανέναν άλλον…:

Ότι αυτόν τον άνθρωπο, τον «Λευκό Δούκα» απ’ το Brixton, απλά δεν γινόταν να τον «καπαρώσει» κάτι άλλο εκτός απ’ τη μουσική και να μην αποτελέσει για εκείνη αυτά που αποτελεί. Ότι ήρθε εκείνη, τον βρήκε και του ανέθεσε τον ρόλο που ακόμα παίζει. Ο Bowie ήρθε στον κόσμο γι’ αυτόν τον λόγο, και το ήξερε απ’ όταν ακόμα μπουσούλαγε. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, οι απαραίτητες και αναπόφευκτες διαδικασίες για να γίνει πράξη το παραπάνω! End of post.