3 Μαΐ 2008

Mark Lanegan - Now I'm thirsty with nowhere to go...

Δεν άντεξα. Όχι, δεν άντεξα. Όχι βέβαια ότι χρειαζόταν η χθεσινή συναυλία για να κάνω ανάρτηση για τον Mark Lanegan, έναν από τους πιο σημαντικούς τραγουδιστές της εναλλακτικής ροκ εδώ και 20 χρόνια περίπου. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην γίνει αυτό εδώ. Απλά το χθεσινό live των Gutter Twins επιτάχυνε τα πράγματα. Και η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα πολύ ως προς το περιεχόμενο. Να κάνω ανάρτηση για Lanegan – Dulli; Για τους λατρεμένους Screaming Trees; Αλλά... αδυναμίες είναι αυτές, οπότε... Μάρκος. Ας ζαλιστούμε όλοι μαζί τόσο με τις μοναδικές σόλο δουλειές του όσο και με τις πολλές και σημαντικές συνεργασίες του.

Γεννήθηκε το 1964 στην Washington, σε πολύ προβληματική οικογένεια, μάλλον και ο λόγος που ο ίδιος αποφεύγει συστηματικά να μιλάει για τα παιδικά του χρόνια. Έμπλεξε γύρω στα 18 με ναρκωτικά και εγκλήματα σχετιζόμενα με αυτά και φυλακίστηκε στην ηλικία αυτή. Για να βγει από τη φυλακή αναγκάστηκε να ακολουθήσει πολυετές πρόγραμμα επανένταξης, όπου και γνώρισε τον Van Conner με τον οποίο αργότερα θα δημιουργούσαν τους Screaming Trees. Έπιασε δουλειά σε μια μικρή επιχείρηση ηλεκτρικών ειδών των γονιών του Conner, ενώ παράλληλα προχωρούσαν και το σχέδιο με τη μπάντα. Και δυο μήνες πριν την πρώτη κυκλοφορία των Screaming Trees, η μοίρα του έπαιξε ένα πολύ μακάβριο αλλά και ενδιαφέρον παιχνίδι. Πάνω που ετοιμαζόταν να τους αφήσει για να κυνηγήσει μια δουλειά στο Las Vegas, ένα εργατικό ατύχημα και στα δυο του πόδια τον απέτρεψε από το σχέδιο αυτό. Έμεινε αρκετό καιρό στο νοσοκομείο και μόλις βγήκε ξεκίνησε περιοδεία με το γκρουπ! Και η «ήρεμη δύναμη» του Seattle grunge που ακούει στο όνομα Screaming Trees πήρε μπρος!

Το 1986 η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ «Clairvoyance». Ηχογράφησαν επτά δίσκους συνολικά μέχρι την ουσιαστική τους διάλυση το 1996 και την τυπική τους το 2000. Παρόλο που οι Screaming Trees ήταν απ’ τους πρωτεργάτες του κινήματος της grunge, ποτέ δεν έφτασαν την επιτυχία των «Τεσσάρων του Seattle»
Pearl Jam, Nirvana, Alice In Chains και Soundgarden. Όλα αυτά τα χρόνια ο Lanegan πραγματοποιούσε τόσο σόλο δουλειές όσο και συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες ή μπάντες, ποτέ όμως δεν άφησε τους Screaming Trees. Ακολούθησαν τα «Even if and especially when» (1987), «Invisible Lantern» (1988) και «Buzz Factory» (1989), ενώ το 1990 κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ «The winding sheet», ξεκινώντας τον «χορό» μιας μεγάλης και σημαντικής καριέρας με σόλο δίσκους. Δίσκος στον οποίο συμμετείχε ο ντράμερ των Trees, καθώς και ο Curt Cobain.

Τέσσερα χρόνια αργότερα (και ενώ με τους Screaming Trees είχε ήδη κυκλοφορήσει τα εξαιρετικά «Uncle Anesthesia» το 1991 και «Sweet Oblivion» το 1992 – δίπλα ακούγεται το αγαπημένο Winter Song) ο Lanegan προχωρά στον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, τον εκπληκτικό «Whiskey for the holy ghost». Λίγο έλλειψε να μην έρθει ποτέ στο φως, καθώς ο Mark σε μια στιγμή εκνευρισμού στο στούντιο άρπαξε όλες τις ταινίες όπου είχε ηχογραφηθεί το υλικό και πήγε να τις πετάξει στο δρόμο. Τελευταία στιγμή – ευτυχώς για όλους μας – τον σταμάτησε ένας απ’ τους παραγωγούς του! Έναν χρόνο μετά ο Lanegan εμφανίζεται στην μια και μόνη δουλειά της «υπερμπάντας» του Seattle Mad Season, που απαρτιζόταν από τους Layne Staley των
Alice in Chains, Mike McCready των Pearl Jam, Barrett Martin των Screaming Trees και John Baker Saunders των Walkabouts, και όπου τραγούδησε τα «Long gone day» και «Above». Και το 1996 κλείνει ουσιαστικά ένας μεγάλος κύκλος, εκείνος με τους Screaming Trees, με τον δίσκο «Dust» και μια περιοδεία.

Ύστερα από δυο χρόνια ο Mark επανέρχεται στις σόλο δουλειές του με το «Scraps at midnight» και το 1999 με το μοναδικό «I’ll take care of you» που περιλαμβάνει μόνο διασκευές. Μια χρονιά αργότερα ανοίγει ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο στη μουσική του πορεία, εκείνο της συνεργασίας με τους Queens of the Stone Age (QOTSA), όπου εμφανίζεται στο δεύτερό τους άλμπουμ «Rated R», ενώ το 2001 βγάζει έναν ακόμα απίστευτο σόλο δίσκο, το «Field Songs» (απ’ όπου και το Don’t forget me που ακούμε δίπλα). Σύντομα μετά την κυκλοφορία του γίνεται επίσημο μέλος των QOTSA και περιοδεύει μαζί τους για τα επόμενα δυο χρόνια.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο 2003, όπου ο Mark Lanegan συναντά τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται μέχρι τη στιγμή αυτή, τον Greg Dulli των Afghan Whigs και των Twilight Singers, εμφανιζόμενος στον δίσκο των τελευταίων «Blackberry Belle». Έναν χρόνο μετά από αυτή τη συνεργασία κυκλοφορεί το τελευταίο του μέχρι σήμερα σόλο άλμπουμ «Bubblegum», με συνεργάτες την
PJ Harvey, τον Josh Homme των QOTSA, τον Greg Dulli και πολλούς άλλους. Μέχρι το 2005 παραμένει με τους Queens (εμφανίζεται στο εξαιρετικό τους άλμπουμ «Lullabies to Paralyze» και περιοδεύει μαζί τους), μέχρι τελικά να τους αφήσει, κυρίως λόγω προβλημάτων υγείας.

Την ίδια χρονιά συνεργάζεται με την Isobel Campbell των Belle and Sebastian, με την οποία μετράνε δυο δουλειές. Το «Ballad of the Broken Seas» του 2005 και τον δίσκο που περιμένουμε να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, το «Sunday at Devil Dirt». Το 2006 ο Lanegan συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό δίδυμο Soulsavers, ενώ φέτος είχαμε το πολυαναμενόμενο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους με τον Greg Dulli. Το όνομα αυτών Gutter Twins και ένας δίσκος... πάρα πολλά κιλά. Το «Saturnalia» (απ’ όπου και το Stations που ακούμε δίπλα).

Πιθανόν να σας κούρασα. Δεν μπορούσα όμως να παραλείψω κάτι, και πιθανόν να το έχω κάνει κιόλας. Πολλές οι συνεργασίες του Mark Lanegan, οι προσωπικές του δουλειές, και σίγουρα το συγκρότημα που υπήρξε βασικό μέλος για πάνω από δέκα χρόνια. Ενός τραγουδιστή και μουσικού που πλησιάζει στα μικρόφωνα κι εκείνα τρομάζουν. Που βγαίνει η φωνή του και η μουσική του απ’ τα ηχεία και αυτά στάζουν ουίσκυ... for the holy ghost! Αμέτρητα τα ηχοσυστήματα που έχουν... βογγήξει στη σκέψη ότι θα αναπαράγουν Lanegan. Καλά τα λέω σαλιγκαράκο μου; Διόρθωσε όπου και ό,τι νομίζεις. Άλλωστε αυτό το ποστ στο αφιερώνω!



UPDATE: Ξαναχτύπησαν μέσα στο 2008. Όχι σωματικά, ούτε μεταξύ τους. Δισκογραφικά. Το "Adorata" ήρθε με φόρα από την προηγούμενη δουλειά τους (Lanegan - Dulli), και γενικώς δεν τους χορταίνουμε για φέτος...

26 άκουσαν τις μουσικές...:

Ανώνυμος είπε...

'Don't forget me'

Cool water divine
Now I'm thirsty with nowhere to go
And what else do we find
But sorrow and misery untold
I know you got somebody new
Much better than me
When that change starts to swing, keep in mind one thing
Don't forget me dear
And when you're lost I feel it too
Woman make life sweet
Because of what you do, all my world is you
Now I know it's not easy don't believe them when they say I'm not right
Don't put a hex on me baby
Because I don't know what's wrong or right
I know that there's somebody new
Much better than me
But because my love is true, all my best to you
Don't forget me dear
And when you're alone please take care
Don't go walking after dark
Shine a light behind the stair
Remember what might be in there
Cool water divine
Now I'm thristier with nowhere to go
It's sorrow that we find
I'm thirstier with no where to go
I know that there's somebody new
Much better than me
When that change starts to swing, keep in mind one thing
Don't forget me dear
Because my love is true, give my best to you
Don't forget me dear

Κώστας 'The Fuzzy Snail'

South Of The River είπε...

@Fuzzy Snail

Καλημέρα φίλε!

Μόνο οι εκπληκτικοί στίχοι του Don't forget me? Να υποθέσω ότι καλά τα έγραψα τότε ε; Σε είχα μεγάλο άγχος! Αλλά και γω, να σου αφιερώσω ποστ στον Lanegan και να μην βάλω να παίζει το Don't forget me ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ!!!

Φιλιά Κωστή!

ΥΓ. Τώρα όποιος θέλει μπορεί να ακούει το τραγούδι από δίπλα και να διαβάζει τους στίχους από δω. Thanx!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα.
Φίλε εξ'αρχής σημειώνω ότι στην περίπτωση του M.Lanegan δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός άσε που δεν νομίζω ότι χρειάζεται κιόλας, ε host?
Ίσως η καλύτερη φωνή για το r'n'r των τελευταίων δεκαετιών, συντροφιά σε τόσα και τόσα:έρωτες, χωρισμούς, ξενύχτια, μεθύσια, ταξίδια...
Όλα άρχισαν από τους Screaming Trees. Μεγάλη μπάντα ,αδικημένη πολύ, όχι όμως απο τους ακροατές που ακόμα και σήμερα αναγνωρίζουν την μεγάλη αξία της. Μια πολύ πρόχειρη κατάταξη με τους αγαπημένους μου δίσκους θα περιελάμβανε το Sweet Oblivion, Uncle Anesthesia, Dust.
Η συνέχεια ανέδειξε πολύ την χαρισματική φωνή του.Στο The Winding Sheet βρίσκεται η πρώτη διασκευή του Where did you sleep last night με τον πολύ καλό του φίλο Curt Cobain, ο θάνατος του οποίου τον συγκλόνισε.
Μεγάλη συμβολή στους δίσκους του έχει ο Mike Johnson (πρώην Dinοsaur Jr).
Ακόμη, έχει συμμετοχή στα Desert Sessions του Josh Homme.
Κλείνοντας, σας αφήνω με ένα απλώς συγκλονιστικό τραγούδι:
Borracho

Oh....oh (4x's)
Trouble comes in slowly
A neverlasting light come to shine all over me
Bright in the mornin'
Like all of heaven's love come to shine on me
And to you who never need
Fuck yourselves, I need some more room to breathe

Here comes the devil, prowl around
One whiskey for evey ghost
And I'm sorry for what I've done
Cause it's me who knows what it cost

It breaks and it breathes, and it tears you apart
It bites and it bleeds
And this desert turns to ocean over me

Here come the devil, prowl around
One whiskey for every ghost
And I'm sorry for what I said
I said I just don't care anymore

A fool can feed on the notion
Sees and believes
And this desert turns to ocean over me

Trouble comes in slowly
A neverlasting light come to shine all over me
At the dead end to mornin' darlin'
With all of heaven's love come to shine on me

The fool that feeds on the notion
Sees and believes
And this desert turns to ocean over me

Here come the devil, buy the round
One whiskey for every ghost
And I'm sorry for what I done
Lord it's me who knows what it costs

The fool that feeds on the notion
Sees and believes
And this desert turns to ocean over me

Here come the devil, prowlin' round
One whiskey for every ghost
And I'm sorry for what I said
I said I just don't care anymore
It breaks and it breathes and it tears you apart
Gonna bite, gonna bleed
Til this desert turns to ocean over me

Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.
Θα τα ξαναπούμε...
Κώστας 'The Fuzzy Snail'

South Of The River είπε...

@Fuzzy Snail

Φίλε δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο σχετικά με Screaming Trees. Ξέρεις άλλωστε την αδυναμία που τους έχω. Όλο το Winter song και το Bed of roses σου ζητάω. Πέρσι στο BIOS πρώτο κομμάτι είχα βάλει το "Nearly lost you" που ήταν και η αφορμή να γνωριστούμε, θυμάσαι; Μόλις άκουσες Μάρκο γύρισες να δεις ποιος έβαλε!

Ο Mike Johnson δεν ήταν και μπασίστας στους Dinosaur??

Ξαναφιλιά!

drunk tank είπε...

Πάνο καλημέρα (και περαστικά από ό,τι διάβασα αλλού!).

Η γνωριμία μου με τον Lanegan είναι αρκετά πρόσφατη (με έπιασες αδιάβαστο) οπότε το μόνο που σημειώνω είναι "ευχαριστώ για τις πληροφορίες"!!!
Θα "εξεταστώ" άλλη στιγμή!!!

να είσαι καλά φίλε

South Of The River είπε...

@Κων/νος Π.

Καλημέρα φίλε και ευχαριστώ. Ψιλοκρύωμα, δεν είναι τίποτα.

Σιγά μην γνωρίστηκες πρόσφατα εσύ με τον Μάρκο. Δεν θα το επέτρεπε ποτέ. Σίγουρα τον ξέρεις από πιο παλία!

Θενκς που πέρασες φίλε!

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Φίλε South, εδώ είμαι εντελώς έξω απ’ τα νερά μου! Ότι διάβασα και ότι άκουσα όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.


Την καλημέρα μου

South Of The River είπε...

@Μάκης

Καλώς τον. Ωραία νερά εδώ! Σε προσκαλώ (εννοώ αν σου κεντρίσει το ενδιαφέρον και θελήσεις να ακούσεις τίποτα από Lanegan μη διστάσεις).

Φιλιά.

Negma είπε...

Δεν έχω σχέση με το άθλημα, αλλά μπήκα ν' ακούσω με μεγάλη περιέργεια, γιατί στο καλό τρώτε τέτοιο κόλλημα, άπασα η Αγία Τριάδα.

Και κατάλαβα.

Και κόλλησα κι εγώ.

Και έχω νεύρα που τόσο καιρό σου λέμε να κάνεις το παράθυρο των σχολίων ξεχωριστό, για να μην κόβεται η μουσική, όταν γράφουμε, και μας γράφεις.

Και δεν γράφω άλλο, γιατί σπάστηκα που μου κόπηκε η τραγουδάρα στη μέση.

Και ναι, καλά κατάλαβες, το πρώτο λιώνω από την ώρα που ανέβασες το ποστ.

Και φιλούμπες, επίσης κρυολογημένες!
(κοίτα που είχες δεν είχες, με κόλλησες με τα πρωινά φιλιά στο μπλογκ μου!!!!!!!!)

Negma είπε...

Υ.Γ.

Και Σαλιγκαράκι μου, ευχαριστούμε πολύ για τους στίχους!!! Μπορεί να ακονίσαμε πάλι τα δόντια μας πάνω στις φλέβες μας, αλλά άξιζε!!!

(@#@@!$@#$@!$! Πάλι μου κόπηκε το τραγούδι...)

South Of The River είπε...

@Negma

Καλημέρες ακόμα κρυολογημένες!

Χαίρομαι Στελλί μου που σου άρεσαν τα περί Lanegan. Και που κόλλησες επίσης. Είναι απίστευτος. Το "Don't forget me", τραγούδι χωρισμού, το βάζει ο Σαλίγκαρος σχεδόν κάθε Τετάρτη. Είναι από τα αγαπημένα του και γι' αυτό του το έβαλα εδώ και μάλιστα πρώτο πρώτο! Αλλά και αυτό να μη βάλει, πάντα τιμάει τον Μάρκο!

Σόρυ που κόβεται η μουσική όταν πάτε να βάλετε σχόλιο, αλλά δεν ξέρω πώς γίνεται να μην! Θα με βοηθήσετε ή να το ψάξω μόνος μου;;;

Φιλιά!

Chryssa είπε...

Χαιρετώ τους αποπάνω.
Έφαγα το σπανακοπιτάκι...(όσο έγραφα στον F)
Καλέ ποιός είναι αυτός????
Αχ είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ να ανοίξω ηχεία, να βαθμολογήσω σαν άνθρωπος...
Καλά ρε κρυώσατε???????
Άντε περαστικά και cu soon.

Φιλιά πολλά.

Μουμπλε...μουμπλε...μουμπλε...

South Of The River είπε...

@Chryssa

Καλημέρα χρυσόψαρο. Διάβασα ότι "χέριασες" (που λέει κι ο σνέιλ) σπανακοπιτάκι στου F. Και μάλλον το χλαπάκιασες εδώ. Καλά έκανες, πεινάω και γω τώρα.

Ποιός είναι αυτός; Περιμένω σχόλιο βαθμολογίας όταν ακούσεις και αυτά που έχω βάλει να παίζουν!

Φιλιά!

Chryssa είπε...

Και μετά 'έσφιξα' και ένα καπουτσίνο....

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Φιλιά ξανά.

Chryssa είπε...

Το κομμάτι είναι απίστευτο. Μου αρέσει πάρα πολύ.
Και η φωνή του... Αυτή η βραχνάδα...
Αντε τώρα να έρθει ένας τέτοιος και να σου λέει τέτοια...
Την κόβω με τα δόντια, με ότι βρώ τελοσπάντων.

Ευχαριστούμε που μας μαθαίνεις.

Πολλά φιλιά.

South Of The River είπε...

Κλαημέρες χρυσόψαρο. Σ' άρεσε ο Μάρκος ε; Φτιάχτηκες με τη φωνή και τα λόγια; Τι να κάνεις κι εσύ; Εδώ κοντεύουμε να "φτιαχτούμε" εμείς...

Φιλιά!!!

Chryssa είπε...

Κλαημέρες με σφιξιμό διπλού καπουτσίνο. Άνευ χυμού και με handmade τοστάκι.
Ο Μάρκος ε? Ναι βάλε μου και άλλα στο κεφάλι... Ακόμα δεν ξεπέρασα τον Chris να έχω και αυτόν.
Δεν προλαβαίνω σε λέω!

Βαριέμαι να δουλέψω και το ΄χω ρίξει στα σχόλια σήμερα. Βlogoβολτάρω απιστεύτου.

Φιλιά ογδόης Μαίου.

αν ακούς είπε...

να καπως έτσι με πιάνουν τα νεύρα μου...
χαμπάρι δεν πηρα για το live...και ίσως καλύτερα γιατί έτσι που έχω μπλέξει με τα τηγάνια δεν θα μπορούσα να πάω και θα τηγάνιζα τα δάχτυλά μου.

οργανώνω σχέδιο διαφυγής για τις 25 στους madrugada.

ο lanegan είναι απο αυτους που χρειάζεσαι σεντονια ολοκληρα για να γραψεις. τι να πρωτογραψεις;

ασε που για τους screaming πρεπει να κανεις ενα ποστ μονο γι αυτους.

τα σεβη μου.

South Of The River είπε...

@Χρύσα

Έτσι έτσι. Και Cornell, και Lanegan και για πόσα ωραία παιδιά έχω αναρτήσει και για πόσα θα αναρτήσω ακόμα να δεις.

Φιλιά...

South Of The River είπε...

@Αν ακούς

Συναυλία απλά έχασες φίλε. Ξέρω σε μπριζώνω τώρα, αλλά η αλήθεια είναι αυτή.

Madrugada το δικό μου σχέδιο διαφυγής λέει για 24. Για τρίτη φορά στα - λειψά πια - παλληκάρια μας.

Όσο για Lanegan, φίλε η πιο δύσκολη, χρονοβόρα, ζαλιστική ανάρτηση που έχω κάνει. Αλλά και η πιο απολαυστική.

Για Screaming Trees το σκεφτόμουν και γω. Λες να κάνω χωριστή ανάρτηση; Μήπως τα είπα όλα πάνω-κάτω εδώ; Λες αν ακούς;

Φιλιά!

dazed n' confused είπε...

Βρε Πανο μου ...
Το σκεφτομαι μερες τωρα, να πω την αληθεια η οχι ...
Ελεγα οτι θα μου τα χωνατε ολοι, μολις ακουγατε, την γνωμη που ειχα γι'αυτον οταν τον πρωτοακουσα ...
Τελικα αποφασισα να την πω, αφ ενος γιατι ετσι κανω παντα και αφ ετερου γιατι ηταν η πρωτη μου σκεψη, την οποια μετα αναιρεσα, οποτε πιστευω να με συγχωρεσετε που ημουν "βλασφημος" ...
Λοιπον ... Οταν τον ακουσα για πρωτη φορα ξερεις τι ειπα ?
"Ποιος ειναι αυτος ρε παιδια ???
Τι κακια απομιμηση του Tom Waits, στο πιο ελαφρο-ροκ του, ειναι αυτη ???" ...

Το προβλημα ομως ηταν, οτι ο,τι ακουγα απ'αυτον μεταγενεστερα μ'αρεσε ... και μ'αρεσε πολυυυ ...
Και αντε μετα να παραδεχτεις δημοσιως οτι εκανες μ.λ.κ.σμ.ν. κριτικη ...
Ασε που ο εγωισμος αυτος - να μην θελω να παραδεχτω οτι ηταν μια αστοχη κουβεντα - απετελεσε ανασταλτικο παραγοντα για τους φιλους στο να μου συστηνουν νεα τραγουδια του ... "Ηξεραν", βλεπεις, οτι δεν τον ειχα σε καμμια υποληψη ...
Το αποτελεσμα ολων αυτων, ηταν το εξης παραδοξο:
Να εχω ακουσει ελαχιστα τραγουδια του ... Οσα εχω ακουσει να μου αρεσουν τρελλα ... Και να μην εχω παραδεχτει ποτε, σε φιλους, οτι μου αρεσουν ...

Τελος παντων ... Τι να πω ??? Δεν ξερω ...
Παντως κατι φιλαρακια "χριστιανοπουλα" λενε οτι "αμαρτια ομολογουμενη, ουκ εστιν αμαρτια" ...
Οποτε εχω ελπιδες να μην με κραξετε πολυ ...

Φιλακια πολλα !!!

South Of The River είπε...

@D&C

Γιώργο μου καλησπέρα.

Κατ' αρχάς να σημειώσω ότι ο Lanegan με τον Waits (όπως θα έχεις προσέξει και πέραν την βαριάς και βραχνής φωνής) δεν έχει ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση. Άλλωστε ξεκίνησε με τους Screaming Trees (όπως θα διάβασες). Και προσωπικά ακούγωντας Screaming Trees δεν βρίσκω καμία απολύτως σχέση με Tom. Ούτε στη μουσική του, ούτε στις μετέπειτα δουλειές και συνεργασίες του ούτε σε τίποτα.

Όσο για τα περί "βλασφημιάς", "ιεροσυλίας" και λοιπά τέτοια, μην έχεις πρόβλημα, εδώ μέσα τουλάχιστον. Ούτε είναι απαραίτητο να μας αρέσουν όλοι και όλα, άσχετα με την αποδοχή, ακόμα και με την ιστορία και προσφορά που έχουν. Αναγκαστικό δεν είναι τίποτα και για κανέναν. Ούτε για το θέμα της αλλαγής γνώμης για κάποιους. Κι εμένα μου έχει συμβεί, και σε όλους φαντάζομαι. Οπότε, μην κολλάς και σε απασχολούν τέτοια θέματα. Απλά... άκου τη μουσική. Ταμπέλες και κατηγοριοποιήσεις άστα για άλλους (πέραν βέβαια της όποιας πλάκας κάνουμε ενίοτε κάποιοι μεταξύ μας, κυρίως για πείραγμα).

Φιλιά και καληνύχτες.

Ανώνυμος είπε...

"Η πιο δύσκολη,χρονοβόρα,ζαλιστική ανάρτηση"...
Θα διαφωνήσω.Ξέρω πια, ο,τι έχει σχέση με τη μουσική σου βγαίνει τόσο,μα τόσο εύκολα.

Ωραίος ο κύριος Λάνεγκαν,αλλά γιατί όποτε θέλω να τον αναφέρω μου ρχεται να τον πω...Ντάνκαν ΜακΛάουντ;;;;

Αμαλί...

South Of The River είπε...

@Αμαλί...

Καλώς την! Εύκολα; Όχι πάντα. Απαιτείται συχνά αρκετό διάβασμα, ψάξιμο, άκουσμα κλπ κλπ και συ το ξέρεις καλά καλό μου! Μ' αρέσει όμως που έχεις τέτοια άποψη για μένα. Αρκεί να μπορώ να ανταποκρίνομαι!

Dunkan McLoud of the clan McLoud. Χαχαχαχα. Δεν έχεις κι άδικο... Ας ελπίσουμε να περάσει στους "αθάνατους" και ο Μάρκος...

Φιλιά σματς...

naya είπε...

Respect respect στον lanegan κ σε σενα οφ κορς..
:)))

South Of The River είπε...

Καλησπέρα Naya και καλωσήρθες. Χάρηκα που σ' άρεσε και σ' αρέσει ο Lanegan και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Να τα λέμε!