Και μια ανάρτηση για μια γυναικεία φωνή. Για ΤΗΝ γυναικεία φωνή. Μια προσωπικότητα που θα την θυμόμαστε πάντα σαν κοπέλα. Που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει τόσο ώστε να την χαρακτηρίσουμε κάπως αλλιώς. Για μια ακόμα μορφή από ‘κείνες που θαρρείς πως αυτό(ς) που τις στέλνει ανάμεσά μας ξαφνικά μετανιώνει, συνειδητοποιεί ότι παραήταν γενναιόδωρο(ς) και τις παίρνει πίσω νωρίς. Την Janis (Lyn) Joplin.
Σίγουρα, ποτέ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει μια εξέλιξη. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η μικρή Janis που ξεκίνησε να τραγουδάει στις τ
οπικές χορωδίες του Texas θα γινόταν εκείνη που τραγούδησε τα blues όπως δεν τα τραγούδησε ποτέ λευκή. Γεννημένη στις 19 Ιανουαρίου του 1943 στο Texas, τελείωσε κανονικά το σχολείο και συνέχισε στο Πανεπιστήμιο του Texas, χωρίς ωστόσο να τελειώσει ποτέ τις σπουδές της. Είχε, βλέπετε, ήδη ξεκινήσει να τραγουδάει blues και folk. Σε ηλικία 20 ετών μετακομίζει στο San Francisco, όπου μαζί με τον Jorma Kaukonen (μετέπειτα κιθαρίστα των Jefferson Airplane) ηχογραφούν αρκετά blues τραγούδια και το 1964 κυκλοφορούν το «The Typewriter Tape».
Ωστόσο, η χρήση ναρκωτικών και η κατανάλωση διόλου ευκαταφρό
νητων ποσοτήτων αλκοόλ ήταν ήδη κομμάτι της ζωής της. Έτσι η Janis αποφασίζει να επιστρέψει στο πατρικό της στο Texas, όπου πραγματικά αλλάζει για λίγο τρόπο ζωής. Παρέμεινε όμως σε επικοινωνία μέσω αλληλογραφίας με έναν dealer της στο San Francisco, ο οποίος την είχε ζητήσει σε γάμο! Κατά τη διάρκεια όμως της τακτοποίησης των τελευταίων λεπτομερειών της επίσκεψής του στο πατρικό της, εκείνος εξαφανίστηκε!
Το 1966 η φωνή της Joplin τραβά την προσοχή των Big Brother and the Holding Company, μιας μπάντας που ήταν διάσημη στις κοινότητες των χίπις. Έτσι την επόμενη χρονιά κυκλοφορούν το ομώνυμο άλμπουμ, λίγο μετά την εμφάνισή τους στο μοναδικό Monterey Pop Festival (παρέα φυσικά με τους The Who, Jimmy Hendrix
, Mamas and the Papas, και πολλούς άλλους). Την επόμενη χρονιά κυκλοφορούν το δεύτερό τους άλμπουμ «Cheap Thrills». Ήταν η χρονιά που η Janis θα αφήσει τους Big Brother, μετά την εμφάνισή τους στο Newport Folk Festival.
Οι Kozmic Blues Band ήταν ο επόμενος σταθμός της. Το 1969 κυκλοφορούν το (ένα και μοναδικό) «I Got Dem Ol' Kozmic Blues Again Mama!», ενώ την ίδια χρονιά κάνουν περιοδεία σε Β. Αμερική και Ευρώπη. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς εμφανίζονται στο Woodstock, παρόλο που η Joplin δεν εμφανίζεται σε κανένα επίσημο φιλμ του ιστορικού φεστιβάλ, παρά μόνο σε κάποιο σπάνιο director’s cut!
Τον Φ
εβρουάριο του 1970 μετακομίζει για λίγο στην Βραζιλία παρέα με μια φίλη της, όπου ξανακάνει φιλότιμες προσπάθειες να αποκοπεί από ηρωίνη και αλκοόλ (και τα καταφέρνει μάλιστα σε μεγάλο βαθμό). Και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε την ηχογράφηση του θρυλικού πλέον σόλο άλμπουμ της «Pearl». Την 1η Οκτωβρίου ολοκληρώνει την ηχογράφηση του «Mercedes Benz» και συμμετέχει σε μια εκδήλωση για τα γενέθλια του Lennon, παρόλο που εκείνα ήταν στις 9/10 (!). Την 3η Οκτωβρίου πηγαίνει στο στούντιο να ακούσει την μουσική από το «Buried alive in the blues» και προγραμματίζει να βάλει τα φωνητικά την άλλη μέρα. Μέρα όμως που την βρίσκουν νεκρή! Αίτια θανάτου; Υπερβολική δόση ηρωίνης σε συνδυασμό (φυσικά) με αλκοόλ… Ήταν 27 ετών. Το πτώμα της κάηκε και οι στάχτες της σκορπίστηκαν από ένα αεροπλάνο κάπου στα νερά του Ειρηνικού. Είχε γίνει αρκετή δουλειά ωστόσο ώστε να παραχθεί τελικά το άλμπουμ, το 1971 πλέον!
Και κάπως έτσι το «Buried alive in the blues» παρέμεινε ορχηστικό…
Κάπως έτσι «…έκανε έρωτα επί σκηνής με 25000 άτομα και πήγαινε για ύπνο μόνη της…»
Κάπως έτσι χάθηκε μια σπάνια, μοναδική μορφή της μουσικής πριν καν αρχίσει…
Και κάπως έτσι θα ανατριχιάζουμε για πάντα σε κάθε της στριγγλιά…
22 άκουσαν τις μουσικές...:
MOVE OVER
You say that it's over baby, Lord,
You say that it's over now,
But still you hang around me, you come on,
Won't you move over.
You know that I need a man, Lord,
You know that I need a man,
But when I ask you to you just tell me
let me be you can.
Please don't you do it to me baby,no!
Please don't you do it to me babe,
Either take the love I offer
Or let me be.
I ain't quite a ready for walking, no no no no!
I ain't quite a ready for walking,
But whatcha gonna do with your life,
Life all just dangling ?
Oh yeah!
Make up your mind, honey,
You're playing with me. hey hey hey
Make up your mind, daring,
You're playing with me. come on now.
Now, well either be my loving man,I said it.
Let me honey, let me be, yeah!
You say that it's over, baby, Lord.
You say that it's over now,
But still you hang around me, come on
Won't you move over.
You know that I need a man, when I told you so!
You know that I need a man,
When I ask you to you just tell me.
Let me be you can.
Hey
Please don't you do it to me babe, no!
Please don't you do it to me babe.
Either take the love I offer
Honey let me be.
I said won't you won't you ,let me be.
harder, man.
Για αρχή λοιπόν, ένα από τα αγαπημένα μου...
Επανέρχομαι...
Θέλω να ψάξω κάτι που είχα γράψει...
Σματς!
Δεν ξέρω αν είμαι επηρεασμένη από το συγκεκριμένο άτομο, που τυχαίνει να ΛΑΤΡΕΥΩ, αλλά βρίσκω την σημερινή, μία από τις καλύτερες αναρτήσεις σου.
Ειδικά τον επίλογο...
Επίσης έχω πάθει πλάκα με την τελευταία φωτογραφία. Την βρίσκω ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ, και την φωτό και την Janis μου!
Αυτό που είπα πριν ότι έψαχνα, το βρήκα και το μεταφέρω:
1. Summertime - Janis Joplin
Είχε ένα ραδιόφωνο - CD player και είχε προγραμματίσει το εν λόγω τραγούδι ως πρωινό ξύπνημα. Μ' αυτό το τραγούδι λοιπόν ξυπνούσα την πιο όμορφη εβδομάδα της ζωής μου.
Αυτό το είχα γράψει με αφορμή τη διαμόρφωση μιας λίστας με 10 τραγούδια που μας έχουν σημαδέψει ή ταυτιστεί με κάτι πολύ συγκεκριμένο στη ζωή μας. Υπάρχει εδώ:
http://stellanelcielo.blogspot.com/2007/06/10.html
Δεν βρίσκεται καθόλου τυχαία στην πρώτη θέση μιας τέτοιας λίστας η Janis...
Επίσης, δεν ξέρω αν στο είπα, αλλά πολύ μου άρεσε ο επίλογός σου! (Χιχιχι!!!)
Κλόπυ-πέιστ λοιπόν:
Κάπως έτσι «…έκανε έρωτα επί σκηνής με 25000 άτομα και πήγαινε για ύπνο μόνη της…»
Κάπως έτσι χάθηκε μια σπάνια, μοναδική μορφή της μουσικής πριν καν αρχίσει…
Και κάπως έτσι θα ανατριχιάζουμε για πάντα σε κάθε της στριγγλιά…
Το "Σματς" πριν, ήταν επειδή θα ξαναρχόμουν. Τώρα που ολοκλήρωσα...
ΦΙΛΟΥΜΠΕΕΕΣ!!!!!!!!!!!
Υ.Γ. Χρειάζεται να πω ότι η "τούμπα" στέφθηκε με επιτυχία;
Busted flat in Baton Rouge, waiting for a train
And I's feeling nearly as faded as my jeans.
Bobby thumbed a diesel down just before it rained,
It rode us all the way to New Orleans.
I pulled my harpoon out of my dirty red bandanna,
I was playing soft while Bobby sang the blues.
Windshield wipers slapping time, I was holding Bobby's hand in mine,
We sang every song that driver knew.
Freedom's just another word for nothing left to lose,
Nothing don't mean nothing honey if it ain't free, now now.
And feeling good was easy, Lord, when he sang the blues,
You know feeling good was good enough for me,
Good enough for me and my Bobby McGee.
From the Kentucky coal mines to the California sun,
Hey, Bobby shared the secrets of my soul.
Through all kinds of weather, through everything we done,
Hey Bobby baby? kept me from the cold.
One day up near Salinas, Lord, I let him slip away,
He's looking for that home and I hope he finds it,
But I'd trade all of my tomorrows for one single yesterday
To be holding Bobby's body next to mine.
Freedom is just another word for nothing left to lose,
Nothing, that's all that Bobby left me, yeah,
But feeling good was easy, Lord, when he sang the blues,
Hey, feeling good was good enough for me, hmm hmm,
Good enough for me and my Bobby McGee.
La la la, la la la la, la la la, la la la la
La la la la la Bobby McGee.
La la la la la, la la la la la
La la la la la, Bobby McGee, la.
La La la, la la la la la la,
La La la la la la la la la, hey now Bobby now Bobby McGee yeah.
Na na na na na na na na, na na na na na na na na na na na
Hey now Bobby now, Bobby McGee, yeah.
Lord, I'm calling my lover, calling my man,
I said I'm calling my lover just the best I can,
C'mon, hey now Bobby yeah, hey now Bobby McGee, yeah,
Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lord
Hey, hey, hey, Bobby McGee, Lord!
Yeah! Whew!
Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lordy Lord
Hey, hey, hey, Bobby McGee.
"freedom is just another word for nothing left to lose" μόνο και μόνο από αυτό το στίχο, πολυαγαπημένο τραγούδι.
υγ: σήμερα η νέγκμα μου φαίνεται ότι θα με κάνει διαρκώς να γελάω :-)
υγ2: σχεδόν επέστρεψα, με ιντερνετ και στο γραφείο επιτέλους. συγνώμη για την απουσία :-(
υγ3: κάθε Δευτέρα στις 9, στο 2ο έχουμε πει; αλτσχάιμερ...
@Negma
Να σου πω ήμουν σίγουρος ότι σε μηδενικό χρόνο θα σήκωνες το Move over. Για το Summertime... τι να πω!
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση! Και ειδικά το κλείσιμο (ένα ακόμα πονεμένο κλείσιμο...).
Την τούμπα την πέτυχα ε; Ωραία!
Φιλιά!
@Κων/νος Π.
Καλώς τον! Πού είσαι εσύ; Καλή χρονιά και από δω!
Απίστευτη διασκευή της Janis στο Me and Bobby McGee.
Όσο για το Δεύτερο, μακάρι να γίνει έτσι! Για την ώρα ήταν μια και μοναδική "εμφάνιση". Το εκλαμβάνω ως ευχή και σε ευχαριστώ!!!
Φιλιά και σε σένα φίλε!
Το ακούγαμε στο αυτοκίνητο του Σπύρου και κοπανιόμουνα, ή άλλο ήτανε;
Κι άλλος με Αλζχάιμερ...
@Negma
Μου φαίνεται ότι κοπανιόσουν με το Move over, και γενικώς κοπανιόσουν.
Ξέχασα να γράψω για την μπλε φωτο. Απίστευτη όντως!
Εγώ δεν έχω να καταθέσω καμία εμπειρία περι "κοπανίσματος" με τις ομολογουμένως μουσικάρες της νέας σου καλεσμένης στο blog, θα συμφωνήσω ωστόσο με τη negma και θα παραδεχτώ οτι η ανάρτησή σου "τα'σπασε"...
Αμαλία...
Έτσι μπράβο αγόρι μου. Να μιλάς με λέξεις που καταλαβαίνουν κι άλλοι!! Janis Joplin! Αυτή μάλιστα!
Φιλιά
@Αμαλία
Μπα, πώς ήταν αυτό; Όχι μόνο μας έκανες την τιμή, χρησιμοποιείς και τις γνωστές πλέον ροκ - συναυλιακές εκφράσεις (τά'σπασε; τά'σπασε;)!!!
Είσαι σε καλό δρόμο και το ξέρεις!
Χαιρετώ!
@MRL
Εσύ κι αν είσαι σε καλό δρόμο! Όσο για αυτά που... "δεν ξέρεις και δεν καταλαβαίνεις...", έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει αυτό και το ξέρεις κι εσύ.
Ευχαριστώ που πέρασες MRL. Φιλιά!
Είναι τρομερή! Ιστορικά τραγούδια, τα οποία παρεπιμπτόντως όσες διασκευές και να τα κάνουνε δεν θα είναι ποτέ καλύτερα από το πρωτότυπο! Τις καλησπέρες μου!
@thogias
Καλημέρα thogias και καλωσήρθες στο "φτωχικό" μας! Φυσικά θα συμφωνήσω μαζί σου και θα το πάω και λίγο παραπέρα και θα σου πω ότι αυτό συμβαίνει με ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ τραγούδι διασκευάζεται. Όσο καλή και να είναι μια διασκευή (και έχουν γίνει πολλές καλές σε πολλά τραγούδια) ποτέ δεν είναι σαν το πρωτότυπο.
Να σε ξαναδούμε! Καλημέρες!
Έχω τόσες μέρες να μπω και τώρα που το έκανα τί αντικρύζουν τα καταπράσινα μπιρμπιλωτά μου μάτια?Νέα υέροχη ανάρτηση(έτσι για να μην ξεχνιόμαστε)όμορφους στίχους με νόημα, ξεχωριστό για τον καθένα, τούμπες και κοπανήματα.
Φαντάσου να έγραφες για Rolling Stones,άνω κάτω θα πήγαινε η ανάρτηση.
Πλάκα κάνω.
φιλιά μικρό μου πόνυ &
καλή εβδομάδα.
Καλώς την! Thanx για τα σχόλιά σου για την ανάρτηση! Με τους στίχους έτσι γίνεται πάντα: έχουν ξεχωριστό νόημα και ερμηνεία για τον καθένα! Και η τέχνη γενικότερα.
Όσο για Stones, λυπάμαι που (μάλλον) θα σε στεναχωρήσω αλλά δεν νομίζω να κάνω ανάρτηση ποτέ (πού ΄σαι Δήμο να διαβάσεις...)! Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, δεν ξέρω κιόλας. Δύσκολο το βλέπω πάντως, και όχι λόγω της ομολογουμένως τεράστιας αξίας τους. Περισσότερο λόγω προσωπικού γούστου!
Καλή εβδομάδα και σε σένα Κων/να μου...
Ασφαλώς έχει σημαδέψει ανεξίτηλα η χαρισματική φωνή της εκείνη την περίοδο όπως επίσης είναι σίγουρο ότι για πολύ καιρό όταν θα ακούμε τα τραγούδια της η ανατριχίλα θα είναι η ίδια σαν την πρώτη φορά!
Συνδέοντας μάλιστα ‘διπλανή’ ανάρτηση (rock-unplugged) για τους The 13Th Floor Elevators παρ’ολίγο η Janis Joplin να ήταν η τραγουδίστρια τους μιας και το 1966είχε δώσει κάποια live μαζί τους, αφήνοντας τους τελικά για τους Big Brother & The Holding Company.
Ακόμη, στο οπισθόφυλλο του δίσκο του Kris Krisstoferson που βρίσκεται η πρώτη εκτέλεση του Me and Bobby McGee, υπάρχει σημείωμα του Johnny Cash! (συνεχίζονται όπως καταλαβαίνεις South οι φυτιλιές…)
Για την Ευρώπη μια εξαιρετική τραγουδίστρια που τραγούδησε blues και soul είναι η Magie Bell κυρίως με το συγκρότημα Stone The Crows. Συγκλονιστική στο τραγούδι του Percy Mayfield, Danger Zone.
Θα τα ξαναπούμε…
Κώστας ΄The Fuzzy Snail΄
ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΠΟΛΛΑ. SORRY. ΤΗΝ ΞΕΡΩ, ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΡΓΗΣΑ, ΤΟ ΞΕΡΩ, ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΓΕΝΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ, Ε??
ΠΑΝΟ ΜΟΥ Ο,ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ! ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ!!
ΦΙΛΙΑ
καλησπέρες Πάνο!
Αφήνω το αγαπημένο μου κι ας μην είναι μόνο η Janis που το έχει τραγουδήσει.
"Little Girl Blue"
Sit there, hmm, count your fingers.
What else, what else is there to do ?
Oh and I know how you feel,
I know you feel that you’re through.
Oh wah wah ah sit there, hmm, count,
Ah, count your little fingers,
My unhappy oh little girl, little girl blue, yeah.
Oh sit there, oh count those raindrops
Oh, feel ’em falling down, oh honey all around you.
Honey don’t you know it’s time,
I feel it’s time,
Somebody told you ‘cause you got to know
That all you ever gonna have to count on
Or gonna wanna lean on
It’s gonna feel just like those raindrops do
When they’re falling down, honey, all around you.
Oh, I know you’re unhappy.
Oh sit there, ah go on, go on
And count your fingers.
I don’t know what else, what else
Honey have you got to do.
And I know how you feel,
And I know you ain’t got no reason to go on
And I know you feel that you must be through.
Oh honey, go on and sit right back down,
I want you to count, oh count your fingers,
Ah my unhappy, my unlucky
And my little, oh, girl blue.
I know you’re unhappy,
Ooh ah, honey I know,
Baby I know just how you feel.
@Κώστας "The Fuzzy Snail"
Συνέχιζε να βάζεις φυτιλιές φίλε! Ο Κας θα έρθει και από δω σύντομα άλλωστε.
Πάντα διαφωτιστικός και πάντα με τον τελευταίο λόγο σαλίγκαρος. Φιλιά φίλε και σ'ευχαριστώ!!!
@Χρύσα
Καλώς την. Καλή χρονιά και σε σένα. Χάρηκα που πέρασες, πάντα χαίρομαι όταν περνάς.
Φιλιά!!!
@F
Αγαπημένο δάσκαλε. Thanks που πέρασες, θα τα λέμε τακτικότερα πλέον, είτε θες είτε όχι! Φιλιά!
Αισθάνομαι λιγάκι περίεργα που δεν έχω να πω τίποτα... Αλλά σε σκέφτηκα, πέρασα και ένα γεια θέλω να το πω!
Γεια σου, pano-please!
Καλη σου μέρα!!!
@Ένα πρόσωπο
Pano please? Pano please? Γιαννάκη εσύ είσαι; Ξέρεις ότι είσαι ευπρόσδεκτος. Φιλιά πολλά. Αλλάζω και το λινκ!
Επίσημη πρόταση-πρόσκληση. Θα χαιρόμουν πραγματικά αν συμμετείχες και εσύ στα "ΠΡΟΣΩΠΑ". Θα έδινες άλλο αέρα στο blog... Κι εγώ με τη σειρά μου θα έπρεπε να σκεφτώ πολύ περισσότερο τί θα σε ρωτήσω... Για σκέψου το! Μη με αναγκάσεις να πω... "pano, please"!
Φιλάκια πολλά, boy!
Πέρνα και από το σπίτι μου... www.etsieinaihzwh.blogspot.com! Τα "ΠΡΟΣΩΠΑ" είναι το γραφείο μου μάλλον.
Δημοσίευση σχολίου