Dire Straits - South of the river you stop and you hold everything...

«You get a shiver in the dark, it’s raining in the park the meantime,
South of the river you stop and you hold everything…»

Newcastle, 1977. Μια παρέα από τέσσερα παιδιά, τον Mark Knopfler (Σκωτσέζικης καταγωγής – lead guitar, vocals), τον αδερφό του David (rhythm guitar), τον Pick Withers (drums) και τον John Illsley (bass), ξεκίνησαν το ταξίδι τους, την δημιουργία μιας μπάντας που έμελλε να στιγματίσει τη ροκ ιστορία. Και το όνομα αυτής: DIRE STRAITS.

Σε μια εποχή όπου βασίλευε το punk rock, εκείνοι θέλησαν να κάνουν το «δικό τους», να δηλώσουν ότι δεν άξιζε ακόμα στο classic rock και στο country rock μια θέση στα σκουπίδια της ιστορίας. Παρατώντας τις όποιες σπουδές τους (ο Mark συγκεκριμένα είχε σπουδάσει δημοσιογραφία (!)), χρεώθηκαν και δανείστηκαν απ’ όπου μπορούσαν, με σκοπό να εξοικονομήσουν χρήματα για την ηχογράφηση του πρώτου τους άλμπουμ με τίτλο «Dire Straits». Λέγεται ότι η μπάντα πήρε το όνομά της από τις πραγματικά δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπιζαν εκείνη την περίοδο.

Με όπλα, λοιπόν, το μοναδικό groove της κιθάρας του David, τις εξαιρετικές και παιχνιδιάρικες μπασογραμμές του John, το αλάνθαστο και ευφάνταστο παίξιμο του μοναδικού τους drummer (λίγα χρόνια αργότερα ο Pick τους άφησε για να αφοσιωθεί στην jazz) και κυρίως τα επαναστατικά αρπίσματα του Mark (δημιούργησε ολόκληρο κίνημα στον τρόπο παιξίματος της ηλεκτρικής κιθάρας παίζοντας με τα δάχτυλα), σε συνδυασμό με τα χαμηλότονα, μπάσα φωνητικά του, οι Dire Straits με το πρώτο τους άλμπουμ ταρακούνησαν για τα καλά τα μουσικά δρώμενα, με πρώτο βιολί φυσικά το «Sultans of swing».

Τι κι αν στο πρώτο τους live το κοινό τους απαρτιζόταν από 12 (!) μόλις άτομα; Μέχρι το 1985 είχαν το μοναδικό ρεκόρ του μεγαλύτερου κοινού στην ιστορία (σε ένα live τους στο Sydney της Αυστραλίας).

Το 1995 η μπάντα διαλύθηκε και τα μέλη της ακολούθησαν επιτυχημένες σόλο καριέρες. Κάθε άλμπουμ τους είχε κάτι το ξεχωριστό. Dire Straits, Communiqué, Making movies, Love over gold, Brothers in arms, On every street, και πολλά πολλά live άλμπουμ, singles και compilations.

Το τραγούδι «Sultans of swing» ωστόσο, θα συντροφεύει και θα ανατριχιάζει πάντα όσους το λάτρεψαν, όσους τριγύρισαν και «αλήτεψαν» έστω και για μια νύχτα στους σκοτεινούς και υγρούς δρόμους της πόλης παρέα με λίγους φίλους, όσους πίστεψαν στο όνειρό τους, και όσους ακολούθησαν τον δρόμο που πίστεψαν ότι είχε χαραχθεί γι’ αυτούς…

«…And then the man, he steps right up to the microphone…
Says the last just as the time bell rings.
Goodnight, now it’s time to go home,
And he makes it fast, with one more thing.
We are the Sultans, we are the Sultans of swing…»