#12. Black Lips – Underneath The Rainbow
Γιατί στην εικοσάδα:
Οι Black Lips,
δεν ξέρω, είναι από τα πραγματικά πολύ λίγα γκρουπ, που έτσι και πουν να κάνουν
τρομακτικό κυριολεκτικά και μεταφορικά τραγούδι / άλμπουμ, σου φεύγει το
καφάσι. Έτσι όπως έχει γίνει η παγκόσμια «μουσική» που χωρίς βυζιά, κώλους και
κοιλιακούς και κωλοσάιτ, χιπστεροκάναλα και σκατοραδιόφωνα να σε ζμπρώχνουν δεν
κάνεις τίποτα (επίτηδες δεν θίγω τι συμβαίνει συγκεκριμένα στη χώρα μας που
εκτός των παραπάνω υπάρχει και η τραγικά φτωχή ως ανύπαρκτη παράδοση σ’ αυτό
που εν γένει ονομάζεται ποπ-ροκ), οι Black Lips πάντα θα είναι η μπάντα του παράλληλου υπόγειου κόσμου. Οι
λερωμένοι μουσίκαροι που ξεμυτάνε τη νύχτα, που πρέπει να το σκεφτείς καλά να
πας κατά κει. Η μπάντα που δεν παίζεις μαζί της. Ωστόσο φέτος…
Γιατί όχι ψηλότερα:
…δεν ξέρω πώς ακριβώς το σκέφτηκαν και έβαλαν χρωματάκια στο άλμπουμ. Ίσως εξ
ου και ο τίτλος; Δεν είναι ότι ξένισε, αλλά ξένισε και λίγο… Δηλαδή ας πούμε
δεν είναι καιροί τώρα να ταρακουνιούνται τέτοιες δυνατές σταθερές. Αλλά πάλι, Black Lips είναι αυτοί,
ξέρουν τι κάνουν (;)...
0 άκουσαν τις μουσικές...:
Δημοσίευση σχολίου