3 Νοε 2011

Referendum blues...


Εκλογές, δημοψήφισμα, αξιωματική αντιπολίτευση, παραίτηση, ελάσσων αντιπολίτευση, ξανά εκλογές, εκλογές τώρα, αλλαγή της ηγεσίας του ΚΥΣΕΑ νύχτα, πρόεδρος της δημοκρατίας (και τα δυο με μικρά), έκτη δόση, συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Ξανά εκλογές.

Το κείμενό μου ξεκινάει σαν πρόλογος εκπομπής του Στ. Θεοδωράκη. Εξαφανίστηκαν για λίγο οι λέξεις κρίση, έλλειμα, χρέος, ανεργία. Με πρόχειρα μα ιλλιγγιώδη μαθηματικά, στόχος το 2020 το έλλειμα να είναι στο 120% του ΑΕΠ (όσο ήταν δηλαδή το 2009!!!), δηλαδή σε 9 χρόνια από τώρα να είμαστε πίσω μόνο έντεκα! Οι πολιτικούληδες τσακώνονται, απειλούν, ωρίονται για πράγματα και διλήμματα τόσο αυτονόητα. Οι ψυχραιμότεροι και λογικότεροι αυτών προσπαθούν να νουθετήσουν τους υπόλοιπους, με λεπτομέρειες πατριωτισμού. Για τα αυτονόητα. Όπως ένας γονιός διαφωνεί έντονα και προσπαθεί να εξηγήσει στο παιδί του γιατί δεν πρέπει να φάει την γκοφρέτα λίγο πριν κάτσουν για φαγητό... Πόσο ελεεινοί είναι που δεν μπορούν ούτε να διαλυθούν; Ο πρώτος κοπρίτης της χώρας τους κοιτάει απλά, και ενημερώνεται πυρετωδώς απ’ αυτούς, πριν αμολήσει μια ακόμα βαθυστόχαστη παρομοία.

Και το χειρότερο; Η όποια λύση αν ποτέ δοθεί, θα (πρέπει να) είναι πολιτική...

Ζούμε στιγμές πάντως, όχι μαλακίες. Επιτέλους, η απάντηση στις γενιές που πέρασαν κατοχή, εμφύλιο, δικτατορία, μεταπολίτευση. Άντε γιατί εμείς δεν θα είχαμε τίποτα να λέμε στο μέλλον και θα μας πέρναγαν για πολύ φλώρους...

Τραγούδι δεν έχει, μην το κάνουμε και μανιφέστο με κανα πολιτικό τραγούδι ευγνωσμένης αξίας και μας περάσουν για τίποτα σκληροπυρηνικούς της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς... Θέλω να κρατήσω άλλωστε ακόμα καθαρές στο μυαλό μου τις δισκάρες από Tom Waits και Walkabouts, για τους οποίους θα μιλήσουμε στα επόμενα επεισόδια.

1 άκουσαν τις μουσικές...:

mahler76 είπε...

κακά τα ψέματα οι στιγμές είναι ιστορικές. Για να δούμε που θα μας βγάλουν. Καλό σου βράδυ :)