26 Οκτ 2011

Things we lost in the fire...


Βρήκα κάτι cd του αδερφού μου στο τραπέζι του σαλονιού από την τελευταία αρχειοθέτηση που έκανε και ήταν κάποια που δεν είχε προλάβει να ταξινομήσει γιατί έπρεπε να φύγει βιαστικά. Ανάμεσα σ’ αυτά βρήκα ένα που έλεγε LowThings we lost in the fire και το έβαλα να παίζει. Την ώρα που άκουσα κλειδιά στην πόρτα έπαιζε το Sunflower.

Μου είπε ότι αυτός είναι ένας δίσκος που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσω ή μάλλον να ακούω, γιατί ο τίτλος του άλμπουμ είναι απίστευτος και καμιά φορά προφητικός, γιατί οι Low είναι γαμώ τις μπάντες και είναι το ίσως το μοναδικό ηλεκτρικό συγκρότημα που έχει ακούσει που ακούγεται τόσο ακουστικό, περισσότερο και από MTV unplugged μεγάλης grunge μπάντας (αυτό δεν το πολυκατάλαβα αλλά μου είπε ότι έχουμε πολλά να πούμε γι’ αυτό στο μέλλον και να μην βιάζομαι).

Επίσης μου είπε να μην μπερδεύω την μελωδικότητα, τον ρυθμό και το συναίσθημα στη μουσική με την φλωριά, γιατί ακόμα δεν έχω ιδέα τι θα πει φλωριά στη μουσική και ότι έχω να ακούσω φλωριά που θα πάει σύννεφο και θα αναθεωρήσω πολλές φορές επί αυτού του θέματος.

Μου είπε επίσης ότι δεν μπορούσε πουθενά να βρει το άλμπουμ να το αγοράσει και ότι έβαλε έναν φίλο του που ήταν απ’ τους πρώτους τότε που έκανε ‘’ριψοκίνδυνες’’ αγορές μέσω internet να το βρει να το αγοράσει και ότι θα του έδινε μετά τα λεφτά, όπως και έγινε, μόνο που ο φίλος του το βρήκε μεταχειρισμένο αλλά σε καλή κατάσταση, μόνο με κανα δυο γρατζουνιές στην θήκη του cd αλλά τον αδερφό μου αυτό δεν τον ενόχλησε ιδιαίτερα απ’ το να μην το έχει καθόλου.

Μετά άρχισε να μου λέει κάτι φαινομενικά άσχετο, ότι πολύ συχνά οι δρόμοι των ανθρώπων χωρίζουν και ότι έτσι γίνεται στη ζωή, αλλά όσο και να χωρίσουν και με υπαιτιότητα ή πρωτοβουλία οποιουδήποτε και όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα μένει μέσα στον καθένα κάτι από τον άλλο, που δεν σβήνει ποτέ, πες το απωθημένο, πες το unfinished business, και ότι αυτό αφορά κάθε είδους ανθρώπινες σχέσεις, ερωτικές, φιλικές, ακόμα και συγγενικές. Επίσης, ότι αυτό είναι μια οδυνηρή διαπίστωση που έκανε ακούγοντας πολλές φορές το Things we lost in the fire και που μπορεί το άλμπουμ να μη μιλάει γι’ αυτό ή να μην έχει τέτοιο θέμα, αλλά πάντα του φαινόταν ότι αυτό ήθελε να του πει. Και ότι αυτή η διαπίστωση είναι οδυνηρή επειδή ελάχιστοι άνθρωποι το έχουν υπόψη τους και το σέβονται, και οι υπόλοιποι καμιά φορά παίζουν μ’ αυτό ή τουλάχιστον το αγνοούν εγκληματικά και ότι αυτό είναι κακό.

Επειδή κάπου ένιωσα ότι το θέμα είχε ξεφύγει που απλά έβαλα να ακούσω ένα γαμωcd του αδερφού μου και άρχισε να μου τα ζαλίζει, του είπα οκ και ότι θα τα σκεφτώ όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα είπα και στον εαυτό μου ότι θα ξανασκεφτώ να ξανασκαλίσω την δισκοθήκη του… Κλείνοντας και επειδή μάλλον κατάλαβε την έκφραση πρηξίματος που είχα πάρει, μου είπε ότι τώρα μάλλον τον γράφω και σκέφτομαι ότι δεν θα ξανασκαλίσω την δισκοθήκη του, αλλά ήταν σίγουρος ότι θα το ξανάκανα.

-

-

-

-

Με το ποστ αυτό εγκαινιάζω την νέα κατηγορία ‘’Άκου μικρέ’’. Πρόκειται για μια νοητή προσπάθεια να γαλουχήσω μουσικά (και κατ’ επέκταση γενικώς) με κάποια συγκεκριμένα άλμπουμ τον μικρό αδερφό μου που δεν είχα ποτέ και τόσο πολύ θα ήθελα να έχω, τον μικρό που είναι όσο μικρός και εύπλαστος πρέπει, αλλά και αρκετά μεγάλος ώστε να καταλαβαίνει τουλάχιστον μέρος από όσα του λέω. Ο μικρός αφηγείται…

6 άκουσαν τις μουσικές...:

fantasmenios είπε...

δισκάρα. ότι πρέπει για να ξεχάσεις τον πίνακα βαθμολογίας της super leage

Ανώνυμος είπε...

Δισκάρα μεν...ο Δάσκαλος καταπιάστηκε με την "indie" δε!!! (Αφού έχει τη σφραγίδa Sub Pop και όχι τα γατάκια από το Seattle έπρεπε να σου φτάνει).

Πρέπει να σου κάνω μία συνεδρία (με BJ μουσική backround) οπωσδήποτε το Νοέμβριο...

Ξέρεις ποιος...

South Of The River είπε...

@ Fantasmenios

Μπα, θέλω κάτι πιο δυνατό γι αυτή τη δουλειά που λες...


@ Ανώνυμος

Δάσκαλος, indie, γατάκια του Seattle, B.J.

Κατάλαβα και θα σε ισίωσω το ΝοέμβρΗ, που λένε και οι αριστεριστές...

new-girl-on-the-blog είπε...

Μαθαίνουμε κι εμείς που σε διαβάζουμε!
Χμ..καλοί μου ακούγονται!

:-)

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι όταν είχα ξαναμπεί στο blog είχε ποοολύ ζέστη. Ας είναι,ξανασυναντιόμαστε με ένα πολύ καλό album!
Καλός είναι και ο καινούριος τους (C'mon).
Θα τα λέμε...(και από εδώ)
Κώστας 'The Fuzzy Snail'

South Of The River είπε...

@New girl

Εξαιρετικοί, όχι απλά καλοί.

Welcome back.


@Fuzzy snail

Δεν ξέρω ποια εποχή εννοείς...

Το c'mon το έχω υπόψη μου αλλά δεν το άκουσα ακόμα... Πολλά καλά τελευταία ε;