19 Φεβ 2011

Mogwai - 2011 - Hardcore will never die, but you will

Κοίτα να δεις που θα κάτσω να γράψω για Mogwai...


Πολύ ανησυχητικά ακραία φαινόμενα συμβαίνουν μέσα στο σκάρτα δυο μηνών 2011... Η σοσιαλιστική κυβέρνηση αποφάσισε η μη ακύρωση εισιτηρίου να σε στέλνει στη φυλακή ενώ την ίδια στιγμή ανακοινώνει επίσημα ότι παρεγράφησαν ανεπιστρεπτί όλες οι ευθύνες για τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου και της Ζήμενς, η Αρειανάρα κάνει χαβαλέ με την Μάντσεστερ Σίτυ ενώ δεν μπορεί να κερδίσει στην έδρα της την Ξάνθη, εγώ έχω τρελαθεί με δίσκο των Mogwai, και μάλιστα θα τους αφιερώσω και κείμενο...


Μπορεί βέβαια να έχω πέσει και θύμα πλάνης... Δηλαδή κάθε μεγάλη μπάντα, κάποια στιγμή θα βγάλει το άλμπουμ το mainstream, να πιάσει και τους απ’ έξω. Αλλα δεν πιστεύω ότι ισχύει κάτι τέτοιο για τους Σκωτσέζους αυτούς. Κι αν έχουν αποδείξει περίτρανα που έχουν γραμμένο το mainstream! Μπορεί να φταίω κι εγώ και το πρόβλημά μου με το ποστ ροκ, κι ας μου τα λένε εδώ και χρόνια φίλοι και γνωστοί. Μπάντα με τόση απήχηση στην Ελλάδα και να μην μπορώ να χωνέψω με τίποτα τα κομμάτια των 23 λεπτών... Τώρα, ή το έντερό μου μεγάλωσε και μπορώ, ή βάλαν κι αυτοί το χέρι τους με το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι τους στο άλμπουμ αυτό να κρατάει μόλις (!) 8.29

Παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι αδιάφοροι με το ποστ ροκ ασχολούνται ιδιαιτέρως με τον δίσκο αυτό. Ίσως να είναι και ο δεύτερος λόγος που μπορεί να έχουν χαλαστεί οι πάμπολλοι ορκισμένοι υπηρέτες του. Ο πρώτος φυσικά είναι το ξενέρωμα που ενδεχομένως να έχουν φάει, που θα σπαταλήσουν λιγότερες από 4 ώρες για να αφοσιωθούν σε ένα άλμπουμ των Mogwai... Αυτό που μετράει όμως, είναι σαφώς η πρώτη πρόταση της παραγράφου, κι ας νιώσουν προδοσία οι μουσάτοι με σκούφο και γυαλιά τύποι. Θα τους περάσει...

Τώρα επειδή έχω αμαρτήσει κι εγώ αρκετά στο παρελθόν με τους Mogwai κι ας λέω εδώ αυτά που λέω («Come on, die young», «Happy songs for happy people»), θεωρώ περιττό να εκθειάσω τα αυτονόητα, ήτοι την ικανότητα και το επίπεδο της μπάντας να συνθέτει. Πριν σας αφήσω για σήμερα (!), ένα μικρό hint, από αυτά τα περίεργα στατιστικά που άθελά μου κι εγώ ανακαλύπτω, ανακάλυψη που θα ζήλευε κι ο φίλος «Akraia mousika fainomena»: Μακράν η καλύτερη των τελευταίων ετών τετράδα συνεχόμενων κομματιών σε ένα άλμπουμ: «Rano Pano», «Death rays», «San Pedro», «Letters to the metro»...







7 άκουσαν τις μουσικές...:

John Streckfous είπε...

το mexican gran prix το κακόμοιρο καλό είναι και αυτό....

fantasmenios είπε...

όντως γίνονται περίεργα πράγματα και σίγουρα οι mogwai έχουν βάλει το χεράκι τους για αυτό.

fantasmenios είπε...

και επειδή κάποιος πρέπει να τα λέει και να τα γράφει:

στο mr beast μεγαλύτερο κομμάτι στα 5:39 και στο hawk έφτασαν έως τα 8:00

Dee Dee είπε...

Τωρα εγω τι περιμενεις να γραψω;;

Ακουσα το κομματι. Μολις τελειωσα τη δουλεια.
Ειναι και το περιβαλλον που παιζει ρολο καμια φορα.
Θα το προτιμουσα σπιτι με ποτακι διπλα και να βρεχει εξω (ρομαντικουρα του κερατα!)

Μου αρεσε! Ολα τα υπολοιπα που ειπες ειναι κινεζικα για μενα :)

Καλο βραδακι! .... και χαιρετισματα!

South Of The River είπε...

John θα συμφωνήσω, απλά τα άλλα σαν 4άδα με εξέπληξε...

Fantasmenie καλά που είσαι κι εσύ και μας βάζεις στη θέση μας εμάς τους αδαείς...

Dee dee, εν τέλει αυτό μετράει που έγραψες. Χάρηκα που πέρασες. Φιλιά!

Unknown είπε...

τωρα αν σου πω οτι το ακουσα ΟΛΟ δεν θα με πιστεψεις και καλα θα κανεις!!
Ξερεις την βασικη μου αρχη στα τραγουδια "Αν δεν μπορεις να το πεις σε 3-3μιση λεπτα,ΜΗΝ το πεις καθολου"
Αλλα συμφωνω οτι "..αχος βαρυς ακουστηκε",για αυτον τον δισκο!!
Και οσο να το κανεις ,και ναι θα το πω,ΠΡΟΤΙΜΩ αυτον τον δισκο παρα το τελευταιο των Radiohead,που ειναι μονο 35 λεπτα!!
Απο ποτε τα ΕP,τα λενε δισκους ρε φιλε?
Ρε που παμε ρεεε..Που παμεεεεεεεε?

DimosK. είπε...

το παραπανω σχολιο το εγραψα εγς ε?