Ήταν ένα 15χρονο παιδί μόνο. Ουσιαστικά χωρίς να κάνει τίποτα, ένας γαμημένος και «πιστοποιημένα» καβλόμπατσος που κοιμάται και ξυπνάει γυαλίζοντας τα όπλα του και με την προσμονή επεισοδίων για να δείξει τι αξίζει και πόσο χρήσιμος είναι, του πήρε τη ζωή!
Κι όμως, αυτό το εφιαλτικό περιστατικό ήταν απλά μια πρόφαση, ή μάλλον χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή. Ο καβλόμπατσος με τη σφαίρα του απλά έξυσε την κορυφή του παγόβουνου...
Αφορμή και ρωγμή να ξεχυθούν και να εκραγούν όλα τα προβλήματα και οι έγνοιες του ξεπεσμένου, ακρωτηριασμένου, απαξιωμένου πια «ενεργού πολίτη». Ξέρετε, αυτού που ο άλλος δίπλα του ξεψυχάει κι εκείνος δεν ασχολείται να του πάρει ένα μπουκαλάκι νερό, γιατί μπορεί να «μπλέξει», γιατί θα καθυστερήσει από τις «υποχρεώσεις» που τον κυνηγάνε από το πρωί στο μπάνιο και στο πρωινό κατούρημα μέχρι τη χαριστική βολή του βραδυνού, ξεψυχισμένου ντους! Αυτού που λέει «τι με νοιάζει που ο δίπλα δεν έχει να φάει, κι εγώ έχω να πληρώνω και να ξεχρεώνω 8 πιστωτικές και 3 δάνεια για «ανάγκες» που ο ίδιος δημιούργησα για να καλύψω, και το παιδί μου πρέπει να πάει πανεπιστήμιο γιατί πήγα κι εγώ, ή γιατί εγώ δεν μπόρεσα να πάω»...
Και πριν προλάβεις να σκεφτείς όλα αυτά, να σου και οι «κουκουλοφόροι». Οι ίδιοι που τα σπάγανε την Κυριακή στο γήπεδο, πριν 20 μέρες την 17η Νοέμβρη. Οι «αντιεξουσιαστές». Τι σιχαμένη λέξη! Αντιεξουσιαστές που όταν βαρεθούν να σπάνε και να καίνε θα πάνε στο σπιτάκι τους, θα κοιμηθούν στο παπλωματάκι τους και θα τους χαρτζιλικώσουν η μαμά και ο μπαμπάς. Ο μπαμπάς που στις προηγούμενες και σε κάθε εκλογές ψήφισε ό,τι ψήφισε για να βγει ο τάδε βουλευτής και να διορίσει την άχρηστη, αγράμματη και αστοιχείωτη κόρη ή ανηψιά στα ΕΛ.ΤΑ. Μετά θα φωνάζει όμως για τη σύνταξή του, τα νοσοκομεία που σιγά σιγά θα τα χρειάζεται όλο και περισσότερο, το σχολείο του «αντιεξουσιαστή» γιου του... «Αντιεξουσιαστές» που οι πιο άτυχοι απ’ αυτούς άντε να περάσουν ένα βράδυ στο αστυνομικό τμήμα... Πού ήταν οι «αντιεξουσιαστές», γιατί δεν έκαναν τα ίδια με το Βατοπέδι ή με την απόφαση του Υπ. Οικονομικών να δώσει 24 δις στις τράπεζες, προκειμένου να συνεχιστεί η παρτίδα του παιχνιδιού που παίζουν καμιά δεκαριά άνθρωποι στον πλανήτη με καμιά 15αριά δις πιόνια;
Κι εμείς οι «υγιείς», «σκεπτόμενοι» και «συνειδητοποιημένοι»; Εμείς τι κάνουμε; Παρακολουθούμε τα δρώμενα από την τηλεόραση μέσω γλοιωδών και χαμερπών δημοσιογραφίσκων, λες και βλέπουμε ταινία ή ποδόσφαιρο, άντε οι πιο «ψαγμένοι» κάνουμε και μια διαμαρτυρία από τα πλήκτρα του υπολογιστή μας. Αύριο έχει 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ. Ακούτε; Της ΓΣΕΕ. Και πόσοι μπορούν να απεργήσουν; Πόσοι μπορούν να ασκήσουν αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας που έχουν χυθεί τόνοι αίματος για χάρη της; Ο υπάλληλος του Σκλαβενίτη ή του Κωτσόβολου; Μπορεί να κάνει αν «θέλει» αλλά σε καμιά 20αριά μέρες θα είναι χωρίς δουλειά λόγω πλασματικής αιτίας απόλυσης, πχ «σκόνη σε ένα ράφι με μποκάλια σόδας». Επειδή «τόλμησε» να ασκήσει τα εργασιακά δικαιώματά του, ενώ στα αντίστοιχα καθήκοντά του είναι ήδη «άψογος», φοβούμενος την απόλυση! Εμείς οι «υγιείς» λοιπόν, το μόνο που κερδίζουμε είναι λίγες παραπάνω κακές σκέψεις, θλίψη και στεναχώρια!
«Φταίει το κράτος, είναι ανύπαρκτο»!!!! Ποιο κράτος ρε μαλάκα; Τι νομίζεις πως είναι το κράτος; Ένα αόρατο φάντασμα ή τέρας; Εσύ είσαι ρε μαλάκα. Κι εγώ κι ο απέναντι.
Απαξιωμένη παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη, ασφάλιση, δημόσια τάξη, και όλοι οι λοιποί τίτλοι υπουργείων, απ’ άκρη σ’ άκρη. Αυτά μας αξίζουν όμως. Δεν φταίει κανένας άλλος, παρά μόνο εμείς. Όλοι!
Ένα τσιγάρο ακόμα και πάω για ύπνο, και μην ξεχάσω να ονειρευτώ. Το όνειρο όμως, ή απάντηση... is blowing in the wind, λέει δίπλα ο μεγαλύτερος στιχουργός που πάτησε στον πλανήτη. Έχει μείνει όμως πτερύγιο αυτιού να την ακούσει, ρουθούνι να τη μυρίσει;
